بررسی فنوسمانتیک در سوره الانبیاء براساس تحلیل زبانی

معناشناسی آوایی یا فنوسمانتیک یکی از حوزه های مطالعاتی پایه در زبانشناسی محسوب می‌شود که تناسب میان متغیرهای فونتیک و سمانتیک را مورد بررسی قرار می‌دهد. آواها با آهنگ خاصی که به کلمات می‌دهند نقش مهمی را در انتقال پیام متن ایفاء می‌کنند از اینرو توجه به تناسب میان آوا و معنا در زمره پژوهشهای نوین علمی بوده و ابزار مناسبی برای مطالعات معناشناسی در قرآن کریم محسوب می‌شود. این ضرورت تحقیق موجب شده که ارتباط آواییمعنایی در سوره الانبیاء به شیوه تحلیلیتوصیفی مورد بررسی قرارگرفته و در این بررسی ضمن ملاک قرار دادن سیاقها و بررسی فنوسمانتیک آیات و الفاظ کلیدی در هر سیاق و کشف موضوع اصلی سیاقها و موضوع کانونی سوره، چنین به دست آمده است که موضوع کانونی سوره الانبیاء ربوبیّت و انسان است و موضوع محوری هر سیاق در ارتباطی تنگاتنگ با این موضوع کانونی قرار دارد و این ارتباط غرض سوره را که عبارت است از اصلاح بینش و کنش انسان در رابطه با ربوبیت الله، برآورده می‌کند. بررسی صفات ذاتی حروف در الفاظ آیات کلیدی هر سیاق، بیانگر آن است که لحن سریع و کوبنده، همچون سور مکی، لحن غالب در سوره الانبیاء است و در بعضی از سیاق‌ها لحن سخن نرم است، زیرا تبیین و تذکر و اصلاح بینش و کنش کفار و مشرکین از سویی لحن کوبنده را می‌طلبد و از سوی دیگر لازمه تبیین و تایید بینش و کنش بندگان صالح و نحوه تعامل خداوند با آنان، لحنی نرم می‌باشد. فنوسمانتیک در سوره الانبیاء حاکی از این است که میان الفاظ و آواها و موضوع و پیام اصلی سوره هماهنگی کامل وجود دارد.

A Phono-Semantic Study of Surah al-Anbiya Based on Linguistic Analysis

Phonosemantics is one of the basic fields of study in linguistics that examines the relationship between phonetic and semantic variables. With the special melody they give to words, sounds play an important role in conveying the message of a text. Therefore, considering the relationship between sound and meaning is among the new scientific researches and is a suitable tool for semantic studies of the holy Quran. This motive made the researchers examine the phoneticsemantic relationship in Surah alAnbiya using the analyticaldescriptive method. In this study, while considering contexts as a criterion, carrying out a phonosemantic evaluation of the verses and key words in each context and discovering the main themes of the contexts and the central theme of the Surah, it was found that the central theme of Surah alAnbiya is rububiat and man, the central theme of each context is closely related to this central theme, and this connection fulfills the purpose of the Surah, which is to correct human vision and action with regard to the lordship of God. A close inspection of the inherent attributes of the letters in the words of the key verses of each context indicates that the fast and sharp tone, similar to that of Meccan surahs, is the dominant tone in Surah alAnbiya, but in some contexts the tone is soft because explanation, reminder and the correction of the vision and action of disbelievers and polytheists require a sharp tone, but explication and confirmation of the vision and action of the righteous servants and God rsquo;s way of dealing with them need a soft tone. Phonosemantics in Surah alAnbiya indicates that there is perfect harmony between the words and sounds and the main theme and message of Surah alAnbiya.