واکاوی اهل الاقاویل در روایات شیعه

در قرون اولیه اسلام نحله هایی گوناگون براساس اختلاف مسلمانان در مسائل اعتقادی و کلامی خصوصا در مسئله امامت شکل گرفت و هر یک از این فرقه ها آراء و شیوه های خاصی در توجیه مرام و مسلک خود اختیار کردند و مفاهیم مربوط به اصول دین شامل توحید، نبوت و امامت را با دیدگاه و موضع اعتقادی و سیاسی خود تفسیر و تبیین کردند مانند مرجئه، خوارج و قدریه و ... که هر کدام منشا پیدایش فرقه ها و مذاهب دیگری شدند. امیرالمومنین در حدیث نورانیت از این فرقه ها و نحله ها با عنوان اهل الاقاویل یاد فرموده و وجه مشترک همه آنها را اقرار به نبوت رسول خدا و اختلاف در پذیرش ولایت خود بیان نموده است. در این مقاله سعی ما بر این است با محوریت روایات اهل بیت علیهم السلام به بررسی این فرق و ویژگی های آنها بپردازیم.

An Investigation into Ahl al-Aqa'vil in Shiite Narrations

In the early centuries of Islam, various sects were formed on the basis of Muslim differences in ideological and theological issues, especially on the issue of Imamate, and each of these sects adopted their own ideas and practices in justifying their sectarian beliefs and explained and interpreted the concepts related to the principles of religion, including towhid (Unity), nabovvat (Prophethood) and Imamate, relying on their own religious and political views and opinions. Morja'ah, Khawarij and Qadriyyeh, each of which gave rise to other sects and religious divisions, are just a few examples of such sects. Amir alMu'minin calls these sects and divisions Ahl alAqa'avil in Nuraniyyat Hadith and says what all these sects have in common is their belief in the Prophethood of Mohammad (p.b.u.h.) and their dispute over the recognition of his welayat. In this article, we attempt to study these sects and their characteristics by focusing on the narrations from the Ahl alBayt (a.s.).