ارتقای عملکرد سازمانی از طریق فراموشی سازمانی هدفمند: مورد مطالعه

مقدمه: سازمان های امروزی استفاده از ظرفیت فراموشی سازمانی را به عنوان یکی از ابزارهای بهبود عملکرد خود موردنظر قرار داده اند. این پژوهش به دنبال شناسایی نوع رابطه بین فراموشی سازمانی هدفمند، یادگیری سازمانی، ظرفیتمدیریت دانش با عملکرد سازمانی است.روش کار: این تحقیق از نوع کاربردی و پیماشی است و با استفاده از پرسشنامه صورت گرفته است. در این پژوهش برایارزیابی مدل، از تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری استفاده شد و جهت تحلیل داده ها نرم افزار لیزرل بهکارگرفته شده است. جامعه آماری این پژوهش را روسا، معاونین، مدیران و سرپرستان بیمارستان های دولتی وخصوصی سطح شهر مشهد تشکیل داده اند.یافته ها: نتایج نشان دهنده این است که فراموشی هدفمند و یادگیری سازمانی بر روی عملکرد سازمانی از طریق ارتقا ظرفیت مدیریت دانش تاثیر می گذارند که در این میان با توجه به نتایج حاصله از تحلیل عاملی مربوط به بررسی معنی0 و همچنین پارامتر استاندارد، شاخص های نادیده گرفتن . داری روابط بین شاخص ها و عامل ها در سطح معناداری 01دانش قدیمی و جایگزینی دانش جدید در شروع فعالیت، استفاده از مکانیزم های رسمی جهت تسهیم تجارب، وجودفرایندهای منظم و بروز کسب دانش جدید از محیط و رضایت شغلی کارکنان از جمله مهترین عوامل تاثیرگذار بر عملکردسازمانی است.بحث: یافته های پژوهش حاکی است که مدیران جهت ارتقا و بهبود عملکرد سازمانی خود باید ظرفیت مدیریت دانشسازمان خود را بالا ببرند که این مهم زمانی اتفاق می افتد که فرایند یادگیری از طریق مدیریت فراموشی سازمانی به شکلپویاتر و موثرتری اجرا شود.کلید واژه ها: فراموشی سازمانی هدفمند، یادگیری، مدیریت دانش، عملکرد سازما