امکان‌سنجی ارایه خدمات اطلاع‌درمانی در مراکز پزشکی آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از دیدگاه پزشکان و مسیولان مراکز

مقدمه: اطلاع‌درمانی فرایندی است که علاوه بر مطلع ساختن بیماران و ایفای نقش مکمل در فرآیند درمان، با ارتقا سطح سواد سلامت افراد جامعه به کاهش هزینه‌های درمانی کشور کمک می‌کند. پژوهش حاضر قصد دارد با مطالعه امکان‌سنجی ارایه خدمات اطلاع‌درمانی در مراکز پزشکی، آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، به بررسی شرایط موجود در این مراکز بپردازد و دورنمایی از میزان موفقیت اجرای این طرح را نمایان سازد.روش ‌کار: روش پژوهش پیمایشی از نوع توصیفی است. جامعه پژوهش را مسیولان و پزشکان شاغل در دوازده مرکز موردمطالعه تشکیل می‌دهند. تمام مسیولان مراکز به همراه نمونه‌ای متشکل از 239 پزشک بررسی شدند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه شماره یک به‌منظور بررسی نظر پزشکان در مورد خدمات اطلاع‌درمانی و پرسشنامه شماره دو برای مسیولان مراکز طراحی شده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار excel استفاده شده است.یافته‌ها: تمامی پزشکان و مسیولان موردمطالعه با ارایه خدمات اطلاع‌درمانی موافق هستند. بیشتر پزشکان معتقدند که تمایل بیماران به کسب اطلاعات از پزشک معالج خود (90 درصد) و نیز تفاوت سطح سواد بیماران (95 درصد)، بر میزان بهره‌گیری آن‌ها از خدمات اطلاع‌درمانی تاثیرگذار خواهد ‌بود. شرایط مراکز از چهار منظر منابع اطلاعاتی، نیروی انسانی، زیرساخت فناوری اطلاعات و ارتباطات و بودجه مورد بررسی قرار گرفت.نتیجه‌گیری: با وجود مشکلاتی در تامین بودجه و نیروی انسانی موردنیاز در برخی از مراکز، ارایه خدمات اطلاع‌درمانی در مراکز موردمطالعه کاملاً عملی است.کلیدواژه‌ها: اطلاع‌درمانی، امکان‌سنجی، مراکز پزشکی آموزشی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی