بررسی تاثیر سبک های رهبری بر فراموشی سازمانی هدفمند: رو یکیردی نوین در مدیریت دانش )مطالعه موردی(

مقدمه: دو بعد عمده ی مدیریت دانش جهت کسب مزیت رقابتی در سازمان ها عبارتند از: یادگیری سازمانی و فراموشی سازمانی. علی رغم تحقیقات بسیار زیادی که در زمینه ی مدیریت دانش و یادگیری سازمانی انجام گرفته است، تاکنون در زمینه ی فراموشی سازمانی و مدیریت آن مطالعه و بررسی زیادی انجام نگرفته است. در این تحقیق سعی شد تا مفهوم فراموشی سازمانی هدفمند برای اولین بار به صورت مدلی مفهومی مطرح گردد و ارتباط آن با سبک های رهبری تحوّل گرا و عمل گرا مورد بررسی قرار گیرد.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع بنیادی تجربی مبتنی بر روش همبستگی با استفاده از انتخاب نمونه است و برای گردآوری داده ها از روش پیمایشی استفاده شده است. در این تحقیق از روشهای مدل یابی معادلات ساختاری بهره گرفته شده است و جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار لیزرل استفاده گردید. مدیران و معاونان بیمارستان های خصوصی و دولتی تهران جامعه ی آماری این تحقیق را شکل داده اند. یافته ها: نتایج حاکی از آن است که علی رغم تاثیر بیشتر سبک رهبری تحول گرا، هر دو نوع سبک رهبری تحول گرا و رهبری عمل گرا بر فراموشی سازمانی هدفمند تاثیر دارند؛ در ادامه نیز میزان تاثیر متغیرهای گوناگون بر رهبری عمل گرا و رهبری تحول گرا به صورت جداگانه حاصل شد؛ به طور مثال مشخص گردید که متغیر تفکر کوتاه مدت رهبر با بار عاملی 0.89 بیشترین تاثیر را بر عمل گرایی یک رهبر و متغیر تشویق کنندگی و الهام بخشی یک رهبر با بار عاملی 0.92 بیشترین تاثیر بر تحول گرایی یک رهبر دارد. نتیجه گیری: با توجه به این که سبک رهبری تحول گرا نسبت به سبک رهبری عمل گرا تاثیر بیشتری بر فراموشی سازمانی هدفمند دارد توصیه بر آن است تا جهت مدیریت بهینه ی فراموشی هدفمند در این مورد مطالعه (بیمارستان های دولتی و خصوصی تهران)، سبک رهبری تحول گرا به کار گرفته شود. کلید واژه ها: مدیریت دانش، فراموشی سازمانی، یادگیری سازمانی، سبک های رهبری