وضعیت کانون کنترل بر سلامت و ارتباط آن با رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در جمعیت بالای پانزده سال شهر بندرعباس

مقدمه: کانون کنترل بر سلامت عبارت است از درجه باور و اعتقاد فرد به این امر که سلامت او تحت کنترل عوامل درونی یا عوامل بیرونی است. هدف این مطالعه تعیین وضعیت کانون کنترل بر سلامت و ارتباط آن با رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در جمعیت بالای 15 سال شهر بندرعباس بود.روش‌کار: این مطالعه مقطعی در سال 1391 در جمعیت بالای 15 سال بندرعباس انجام شد. پرسشنامه والستون و پرسشنامه رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در اختیار 830 نفر قرار گرفت و 687 نفر آنها را به طور کامل تکمیل کردند. جهت پیش بینی رفتارهای ارتقا دهنده سلامت از روی مولفه‌های کانون کنترل سلامت از رگرسیون چند متغیره استفاده شد.یافته ها: میانگین سن افراد مورد مطالعه (1/12=sd) 3/34 سال و 8/49 درصد آنها مرد بودند. بین میانگین امتیاز کانون کنترل درونی، شانس و قدرت دیگران اختلاف آماری معناداری وجود داشت (0001p < ).کمترین میانگین مربوط به کانون کنترل شانس (3/21)، و بالاترین میانگین مربوط به قدرت دیگران (3/30) و کانون کنترل درونی (3/30) بود. بر اساس تحلیل رگرسیون، کانون کنترل درونی (001/0 > p، 23/0= b) و قدرت دیگران (001/0 > p، 29/0= b) بطور معنی داری متغیر پاسخ یعنی رفتارهای ارتقا دهنده سلامت را تبیین می کنند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد برای ارتقا رفتارهای سلامتی باید بیشتر بر باورهای افراد مبنی بر تاثیر عوامل درونی و توانایی خودشان و همچنین تاثیر افراد مهم برکنترل عوامل بیرونی، محیطی و شانس تمرکز نمود و آنها را تقویت کرد. کلیدواژه ها: کانون کنترل، کنترل درونی، شانس، قدرت دیگران، ارتقا سلامت