ارزیابی آمادگی و پاسخ بیمارستان‌های آموزشی شهر اصفهان برای حوادث شیمیایی، میکروبی، پرتویی و هسته‌ای

مقدمه: بیمارستان‌ها اغلب به عنوان خط مقدم مقابله با حوادث هستند. برخی از این حوادث در نتیجه طیف گسترده‌ای از وقایع شامل حوادث صنعتی، شیوع طبیعی بیماری و تصادفات منطقه‌ای صورت می‌پذیرد که به آن‌ها حوادث شیمیایی، میکروبی، پرتویی و هسته‌ای (chemical, biological, radiological, and nuclear یا cbrn) می‌گویند. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی سطح آمادگی، ظرفیت و قابلیت پاسخ به این نوع حوادث در بیمارستان‌های آموزشی شهر اصفهان بود. روش بررسی: پژوهش توصیفی حاضر در شش ماهه دوم سال 1392 انجام شد. جامعه آماری مطالعه را 43 نفر از مدیران، مترون‌ها، سوپروایزران آموزشی، سوپروایزران و سرپرستاران اورژانس بیمارستان‌های آموزشی (12 بیمارستان) شهر اصفهان تشکیل دادند که به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار ‌جمع‌آوری داده‌ها، چک‌لیست ترجمه شده توسط محقق بود و روایی محتوایی آن با استفاده از حقایق و مفاهیم مطرح شده در منابع معتبر علمی و نظرات استادان دانشگاهی و متخصصان تایید شد.یافته‌ها: هیچ کدام از بیمارستان‌ها به جز بیمارستان a که دارای اورژانس اختصاصی برای مقابله با یکی از عوامل cbrn بود، آمادگی لازم جهت مقابله با حوادث cbrn را نداشتند. با استفاده از چک‌لیست مورد نظر، بیمارستان a از نظر ابعاد آمادگی و برنامه‌ریزی، به کارگیری کارمندان آلودگی‌زدایی، منطقه آلودگی‌زدایی گرم، سیستم آلودگی‌زدایی گرم، تریاژ آلودگی‌زدایی و آلودگی‌زدایی بیمار «نمره خوب»، از لحاظ ابعاد کنترل دسترسی و امنیت و پایش پزشکی کارکنان، «نمره به نسبت خوب» و از نظر ابعاد اعلام خطر و ریکاوری «نمره متوسط» را به دست آورد، اما از حیث ابعاد آموزش و تمرین و تجهیزات حفاظت فردی نمره خوبی را کسب ننمود.نتیجه‌گیری: هیچ کدام از بیمارستان‌های مورد بررسی ظرفیت‌ها و قابلیت‌های لازم جهت مقابله با حوادث cbrn را نداشتند. فقط اورژانس بیمارستان a از مجموع هر دو بعد آمادگی و پاسخ با نمره 67 درصد، در سطح به نسبت خوب ارزیابی شد.واژه‌های کلیدی: آمادگی برای شرایط اضطراری؛ بیمارستان‌ها؛ حوادث