هزینه‌های بالای سلامت، هزینه‌های مالی کمرشکن و فقیرکننده: مفاهیمی برای سیاستگذاری

مقدمه: سیاستگذاران بخش سلامت، مدت طولانی است که به دنبال حمایت و حفاظت افراد بیمار در مقابل پرداخت­های مالی کمرشکن و فقیرکننده و هزینه­های بالا هستند. با توجه به این که اصل پوشش بیمه سلامت، حمایت مالی در مقابل هزینه­های کمرشکن سلامت می­باشد، مقاله ی حاضر، گستره ی هزینه­های کمرشکن و فقیرکننده و هزینه­های بالای سلامت و ارتباط آنها در ایران را به عنوان اولین گام برای پاسخ­دهی و بیان سیاست مناسب، مورد آزمون قرار داده است.روش­بررسی: پژوهش حاضر، پژوهشی تحلیلی است که از داده­های نمونه آمارگیری­شده هزینه- درآمد خانوار، جمع­آوری شده توسط مرکز آمار در سال 1390 خورشیدی ، جهت محاسبه تعداد و درصد خانوارهای ایرانی مواجه با هزینه­های بالا، کمرشکن و فقیرکننده استفاده کرده است. جامعه آماری خانوارهای کل کشور و حجم نمونه داده­ها، 19739 خانوار روستایی و 18698 خانوار شهری بوده که روایی و پایایی داده­ها توسط مرکز آمار تایید شده است. در این راستا از نرم­افزارهای excel، eviews 7 و12 stata کمک گرفته شده است. بعلاوه شاخص مشارکت عادلانه­ی تامین مالی سلامت نیز برای مناطق روستایی و شهری و کل کشور با توجه به روش سازمان بهداشت جهانی مورد ارزیابی قرار گرفته است.یافته­ها: درصد مواجهه با هزینه­های کمرشکن و فقیرکننده با آستانه­های40 درصد توان پرداخت و هزینه بالای 4 میلیون ریال در ماه در کشور 56/1 و 49/1 بوده است. بدون احتساب هزینه­های سلامت، تقریبا 4 درصد افراد جامعه زیر خط فقر قرار داشتند و پس از احتساب هزینه­های سلامت، 14 درصد کل افراد زیر خط فقر به دلیل هزینه­های سلامت به زیر خط فقر پرتاب شده­اند.نتیجه­گیری: اکثریت افرادی که با هزینه­های بالا مواجه هستند، با هزینه­های کمرشکن نیز مواجه می­باشند که نشان­دهنده ی این موضوع می­باشد که حمایت مالی بیمه­ها جهت عدم مواجهه با هزینه­های بالا و به دنبال آن هزینه­های کمرشکن بایستی به سمت کارایی بیشتر پیش رود.واژ­ه­های کلیدی: هزینه های سلامت؛ تامین مالی؛ مشارکت عادلانه.