وضعیت مدیریت خطر پیشگیرانه در بیمارستانهای منتخب شهر تهران

چکیدهمقدمه: همه جنبه های مراقبت های سلامتی همراه با خطر است. مدیریت خطر مجموعه ای از فرایندهای مستمر و در حال توسعه ا ی است که درسراسر بیمارستان به کار گرفته می شوند. این مطالعه برنامه های مدیریت خطر در بیمارستانهای منتخب شهر تهران را از نگاه دو گروه عمده کارکنانبالینی این بیمارستانها یعنی پرستاران و پزشکان مورد ارزیابی قرار داده است.روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی- تحلیلی، به بررسی وضعیت برنامه های مدیریت خطر پیشگیرانه از دیدگاه 800 نفر از کارکنان کادرپزشکی و پرستاری شاغل به کار در 14 بیمارستان شهر تهران ( 7 بیمارستان دولتی و 7 بیمارستان غیر دولتی) در سال 1392 خورشیدی پرداخته است .نمونه گیری به روش تصادفی- طبقه ای صورت گرفته و توزیع نمونه ها بر اساس تعداد کارکنان هر ب یمارستان انجام گرفت . ابزار جمع آور یوارد شده و با استفاده از آزمون ها ی spss اطلاعات، بخشی از پرسشنامه ی استاندارد جو سازمانی حاکمی ت با لینی بود . داده ها در نرم افزارهمبستگی و آزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.3 نسبت به بی مارستانها ی دولت ی دارای /31±0/ یافته ها: در بعد مطالعه، جمع آوری و گزارش اطلاعات، بیمارستانها ی غی ر دولت ی با م ی انگین 34عملکرد بهتری بودند. در بعد وضعیت اقدامات، رو یکردها و سیاست ها در زمینه مدیریت ریسک ن ی ز بیمارستان ها ی غی ر دولت ی با م ی انگین3 عملکرد بهتری نسبت /27±0/ 3/25±0/03 اندکی بهتر از با بیمارستانهای دولتی بودند. در حالت کلی نیز بیمارستان های غیر دولتی با میانگین 023 دارا بودند. /27±0/ به بیمارستانهای دولتی با میانگین 02نتیجه گیری: توجه بیمارستان ها به جایگاه مدیریت خطر برای بهبود کیفیت درمان و افزایش ایمن ی بیماران و کارکنان ضرور ی است و مد یرانبیمارستان ها باید منابع لازم را برای مدیریت خطر که از عوامل اصلی برای امنیت بیمار و بهبود کیفیت است، تخصیص دهند.واژه های کلیدی: مدیریت خطر؛ حاکمیت بالینی؛ خطاهای بالینی؛ بیمارستان ها.