شناسایی و تحلیل عوامل ترغیب کننده و بازدارنده‌ی همکاری علمی اعضای هیات علمی در سطوح محلی، ملی و بین‌المللی در دو دانشگاه شهید چمران و علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

چکیدهمقدمه:گاهی اوقات در انجام یک پژوهش نیاز به منابعی است که دسترسی به این منابع نیاز به ایتلافی محلی، ملی و برخی موارد بین‌المللی دارد. این مسایل پژوهشگران را به سمت همکاری و مشارکت در انجام کارهای پژوهشی سوق می‌دهد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و تحلیل عوامل ترغیب کننده و بازدارنده‌ی همکاری علمی اعضای هیات علمی در سطوح محلی، ملی و بین‌المللی در دو دانشگاه شهید چمران و علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بوده است.روش بررسی: نوع پژوهش کاربردی و روش آن پیمایشی است. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌ای محقق ساخته است. جامعه‌ی پژوهش 292 نفر از اعضای هیات علمی دو دانشگاه شهید چمران و علوم پزشکی جندی شاپوراهواز در سال 91 خورشیدی بوده است. روایی پرسشنامه از طریق روایی محتوایی (صوری) و پایایی از طریق ضریب cronbach's alpha 94=? درصد تعیین شد.به منظور بررسی عوامل ترغیب کننده و موانع بازدارنده‌ی همکاری علمی اعضای هیات علمی در دو دانشگاه شهید چمران و علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سطوح محلی، ملی و بین‌المللی از تحلیل عوامل اکتشافی استفاده شد. داده‌های گردآوری شده به دو شکل ارایه داده‌ها (آمار توصیفی) و تحلیل داده‌ها (با استفاده از تحلیل عوامل) با استفاده از نرم افزار spss. نسخه 19 بررسی و تجزیه و تحلیل می‌شوند. یافته‌ها: نتیجه‌ی اجرای تحلیل عاملی بر روی داده‌های مستخرج از پرسشنامه‌های دریافتی منجر به استخراج 13 عامل اصلی (6 عامل ترغیب کننده و 7 موانع بازدارنده) شد. 6 عوامل ترغیب‌کننده‌ی در این پژوهش عبارتند از: عوامل ترغیب‌کننده‌ی سیاسی و علمی- پژوهشی، عوامل ترغیب‌کننده‌ی فردی، عوامل ترغیب‌کننده‌ی مهارتی، عوامل ترغیب‌کننده‌ی ارتباطی، عوامل ترغیب‌کننده‌ی فرهنگی، عوامل ترغیب‌کننده‌ی انگیزشی است و مهم‌ترین موانع بازدارنده‌، موانع بازدارنده‌ی سیاسی و علمی- پژوهشی، موانع بازدارنده‌ی فرهنگی، موانع بازدارنده‌ی فردی، موانع بازدارنده‌ی مسایل بین‌المللی، موانع بازدارنده‌ی ارتباطی، موانع بازدارنده‌ی فردگرایی، موانع بازدارنده‌ی انگیزشی نام‌گذاری شدند. بالاترین میانگین (09/74) مربوط عوامل ترغیب‌کننده‌ی سیاسی و علمی- پژوهشی و پایین‌ترین میانگین (19/7) مربوط به موانع بازدارنده‌ی انگیزشی است. نتایج نشان داد که عوامل ترغیب‌کننده‌ی سیاسی و علمی- پژوهشی به عنوان مهم‌ترین عامل ترغیب‌کننده است و موانع بازدارنده‌ی انگیزشی کم اهمیت‌ترین مانع همکاری علمی اعضای هیات علمی استنتیجه‌گیری: پژوهش حاضر ضمن معرفی مهم‌ترین عوامل ترغیب کننده و بازدارنده‌ی همکاری علمی، راهکارهایی برای بهبود و توسعه‌ی همکاری‌های علمی میان پژوهشگران و رفع موانع موجود ارایه می‌دهد.واژه‌های کلیدی: عوامل بازدارنده؛ رفتار مشارکتی؛ هیات علمی؛ همکاری بین المللی علمی و فنی؛ دانشگاه ها.