ارزیابی عملکرد نظام سلامت در تخصیص منابع بهداشتی، درمانی و تامین اجتماعی (مطالعه موردی)*

مقدمه: توزیع عادلانه منابع و خدمات بهداشتی- درمانی در جهت تامین و حفظ سلامت آحاد جامعه، از دیرباز بعنوان دغدغه همیشگی سیاستگذرانمطرح بوده و موجب گردیده مدیریت و تخصیص منابع در نظام سلامت از اهمیت بسزایی برخوردار گردد. اگرچه در راستای کاهش عدم تعادلفضایی، توجه به مناطق محروم پس از انقلاب نقطه عطفی است که نظام جمهوری اسلامی در دستور کار خود قرار داده است اما باید اذعان داشتکه نبود توازن در جریان توسعه و توزیع نابرابر شاخصهای بهداشتی، درمانی و تامین اجتماعی در گستره فضایی موجب ایجاد شکاف و نابرابریهایمنطقهایی بعنوان اصلیترین مانع در مسیر توسعه گردیده است. مطالعه نابرابریهای منطقهایی، تلاش برای رفع نابرابری و دسترسی به استانداردها یکیاز اقدامات ضروری متولیان امر جهت تحقق عدالت اجتماعی و نیل به توسعه پایدار است. در همین راستا این پژوهش با هدف تبیین و سنجشعملکرد نظام سلامت در تخصیص خدمات بهداشتی- درمانی و تامین اجتماعی در استان بوشهر انجام گردید.روش بررسی: پژوهش بنیادی و نوع مطالعه توصیفی- تحلیلی بوده است. جامعه آماری شهرستانهای استان بوشهر (تعداد نه شهرستان) و روشگردآوری اطلاعات از نوع کتابخانهایی و ابزار جمعآوری با توجه به نوع اسناد و اهداف پژوهش جداول و فرمهای مبتنی بر دادههای آمارنامه سال1390 خورشیدی استان بوشهر بوده است که طی آن نوزده شاخص بهداشتی- درمانی استخراج و به شیوه کم?ی با استفاده از فرایند تحلیل سلسلهو (vlsekriterijumska optimizacija i kompromisno resenje) مراتبی و بهره جستن از تکنیک بهینهسازی چندمعیاره و حل سازشیتحلیل سطوح درجه توسعهیافتگی شهرستانهای استان بوشهر به انجام رسید. spss و expert choice بهرهگیری از نرم افزارهاییافتهها: یافتهها طی مقطع زمانی 1390 خورشیدی نشان از شکاف منطقهای و توسعه نامتوازن و ناهمگون استان بوشهر در حوزه سلامت دارد. بهطوری که روند تخصیص منابع نیز حاکی از آن است که شهرستان بوشهر دارای بیشترین توسعه و شهرستان گناوه محرومترین شهرستان در ابعادبهداشتی، درمانی و تامین اجتماعی بوده است. شواهد همچنین مبین این مطلب است که شهرستان دشتستان دارای توسعه نسبتا مطلوب، شهرستانهایجم، تنگستان و دشتی توسعه متوسط و شهرستانهای دیر، کنگان و دیلم در زمره مناطق نسبتا محروم قرار داشته است.نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد توسعه نظام سلامت در مناطق استان بوشهر مستلزم بازنگری در سیستم مدیریتی، برنامهریزی، تخصیص منابع وامکانات بهداشتی- درمانی، توزیع برابر فرصتها و ارتقای کیفی خدمات در مناطق دورافتاده با هدف آمایش سرزمین میباشد.واژههای کلیدی: نظام های مراقبت سلامت؛ تامین اجتماعی؛ درمان؛ ارزیابی عملکرد