رابطه بین توانمندسازی و یادگیری سازمانی در میان کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز

مقدمه: امروزه محیط سازمان ها محیطی کاملا رقابتی است و سازمان ها به منظور بقا و موفقیت و تطابق با این تغییرات با تکیه بر توانمندسازیکارکنان خود بایستی یاد بگیرند. هدف از این پ ژوهش تعیین رابطه بین توانمندسازی و یادگیری سازمانی در بین کارکنان دانشگاه علوم پزشکیشیراز بوده است.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تحلیلی بود. نمونه ی آماری پژوهش 100 نفر از کارکنان سازمان مرکزی دانشگاه در سال 92 خورشیدیبودند که به روش نمون هگیری طبقه ای متناسب با حجم و نمونه گیری تصادفی ساده از معاون ت های مختلف انتخاب شدند . به منظور جم ع آوریاستفاده شد. پایایی این دو پرس شنامه با استفاده از ضریب neefe و یادگیری سازمانی spreitzer اطلاعات از پرس شنامه تغییر یافته توانمندسازیبه ترتیب 90 درصد و 86 درصد به دست آمده بود. اطلاعات دموگرافیک و شغلی نیز به این پرس ش نامه اضافه گردید . به cronbach’s alphaضریب ،t- test) نسخه 15 و روش های آماری توصیفی ( میانگین، انحراف معیار،فراوانی ) و استنباطی spss منظور تحلیل داد هها از نر مافزارو رگرسیون خطی چندگانه) استفاده شد. anova , همبستگینتایج حاصل از رگرسیون خطی (p < 0/001 ، r=0/ یافته ها: بین یادگیری سازمانی و توانمندسازی رابطه ی مثبت و معنی دار وجود دارد ( 696،b = 0/322p < 0/ چندگانه نشان داد دو بعد احساس مشارکت با دیگران و احساس شایستگی در شغل پیش بینی کننده یادگیری سازمانی است ( 05سطح یادگیری سازمانی و توانمندی کارکنان در حد متوسط م یباشد. , (b =0/465نتیجه گیری: از آنجا که احساس مشارکت با دیگران و شایستگی بیشترین تاثیر را بر یادگیری سازمانی داشت مدیران م ی توانند با مشارکت دادنکارکنان در تصمیم گیری ها و فراهم آوردن زمین ههای خلاقیت و آموختن و تجربه کردن کارکنان به منظور توسع هی شایستگی، دانشگاه را به سمتسازمان یادگیرنده سوق دهند.واژه های کلیدی: یادگیری سازمانی؛ توانمندسازی؛ کارکنان؛ دانشگاه ها؛ ایران