وضعیت شادکامی در دانشجویان رشته‌های مدارک پزشکی و فناوری اطلاعات سلامت در دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز

مقدمه: شادکامی یکی از مفاهیم مهم در زندگی روزمره افراد است. پژوهش حاضر به منظور تعیین وضعیت شادکامی در دانشجویان رشته‌های مدارک پزشکی و فناوری اطلاعات سلامت در دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز طراحی و اجرا گردید.روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقایسه‌ای به روش نمونه‌گیری غیراحتمالی آسان به صورت مقطعی در نیمه دوم سال 1390 خورشیدی انجام شد. جامعه پژوهش را 91 نفر از دانشجویان رشته‌های مدارک پزشکی و فناوری اطلاعات سلامت دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز تشکیل می‌دهند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه‌ی استاندارد شادکامی آکسفورد بود که روایی و پایایی آن توسط سایر مطالعات تایید شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید.یافته‌ها: بین شادکامی و عواملی مانند رشته‌ی تحصیلی، جنس، سن، وضعیت تاهل، دوره و ترم تحصیلی رابطه‌ی معناداری به لحاظ آماری مشاهده نشد (p > 0.05)، اما به لحاظ توصیفی، دانشجویان پسر شادتر از دخترها، دانشجویان متاهل شادتر از مجردها و دانشجویان جوان‌تر شادتر از دانشجویان با سن بالاتر بودند. همچنین با افزایش ترم تحصیلی، میزان شادکامی در دانشجویان کاهش پیدا می‌کرد.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد، دانشجویان متاهل شادکامی بیشتری نسبت به دانشجویان مجرد دارند. در تبیین این یافته می‌توان گفت بین احساس تعلق افراد و شادکامی ارتباط وجود دارد. هم‌چنین میزان شادکامی در دانشجویان ترم‌های پایین‌تر، به دلیل قبولی در دانشگاه و ورودشان به محیط جدید،بیشتر است.واژه‌های کلیدی: شادکامی؛ دانشجویان؛ مدارک پزشکی؛ فناوری اطلاعات سلامت