رابطه ی مدیریت استعداد با عملکرد کارکنان پرستاری بیمارستان های شهر کرج

مقدمه: در دنیای رقابتی امروز بیمارستان‌ها در انجام مسوولیت‌ها و وظایف خطیر خود دایماً نیازمند بهبود عملکرد بوده است و بدین منظور یکی از راهکارهایی که بتوان با به‌کارگیری آن نتایجی چون ارتقای عملکرد را دنبال کرد، مدیریت استعدادها در آن سازمان می‌باشد. این پژوهش با هدف شناسایی رابطه‌ی مدیریت استعداد با عملکرد کارکنان پرستاری بیمارستان‌های شهر کرج انجام گرفته است.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی- همبستگی است که در سال 1390 انجام گرفت. جامعه‌ی آماری پژوهش، پرستاران بیمارستان‌های دولتی شهید باهنر، شهید مدنی، شهید رجایی و کمالی بود. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ی دو بخشی محقق‌ساخته با 33 سوال در مقیاس لیکرت بود. عملکرد کارکنان نیز از طریق نمره‌ی ارزشیابی سالیانه‌ی کارکنان سنجیده شد. روایی پرسشنامه براساس نظر استادان و صاحب‌نظران تایید و میزان پایایی آن نیز به روش cronbach’s alpha 95 درصد محاسبه گردید. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و آمار استنباطی در نرم‌افزار spss نسخه‌ی 16 مورد تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: میانگین کل نمره‌ی ارزشیابی کارکنان 9/81 به دست آمد. میزان مولفه‌های جذب، توسعه، نگهداری و مدیریت استعداد پایین از حد متوسط و هم‌چنین میزان مولفه‌های انتخاب و به‌کارگیری بالاتر از حد متوسط در بیمارستان‌های مورد مطالعه محاسبه شد. در کل بین مدیریت استعداد و عملکرد کارکنان پرستاری در بیمارستان‌های مورد مطالعه، رابطه‌ی مستقیم و معنی‌دار وجود داشت (22/0=r و 013/0=pvalue). نتیجه‌گیری: با توجه به نقش تعیین‌کننده‌ی واحد مدیریت منابع انسانی در پیاده‌سازی مدیریت استعداد سازمان‌ها باید برای موفقیت در پیاده‌سازی مدیریت استعداد نقش مهمی به واحد منابع انسانی داده و مسوولیت بیش‌تری به آن واگذار شود. هم‌چنین با اهتمام مشترک مدیران و کارکنان پرستاری، می‌توان بیش‌ترین آثار و نتایج مثبت را بر رفتار و عملکرد این کارکنان و به تبع آن بر رفتار و عملکرد بیمارستان، ایجاد نمود.واژه‌های کلیدی: مدیریت استعداد؛ ارزشیابی عملکرد کارکنان؛ بیمارستان‌ها؛ پرستاران