تاثیر خود- استنادی نویسنده بر ضریب تاثیر مجلات پزشکی ایرانی در دو نمایه‏نامه‌ی Wos و Isc

مقدمه: تولید مجلات علمی پزشکی یکی از نماد‏های توسعه‌ی سلامت در هر کشور است. تعداد استنادهای مجله در نمایه‏نامه‏های بین‏المللی جلوه‏ای از اهمیت آن در انتشار دانش سلامت است و در این میان سهم خود- استنادی‏ها‏ چشم‏گیر‏تر است. هدف از مطالعه‌ی حاضر مقایسه‌ی تاثیر خود- استنادی نویسنده در ضریب تاثیر مجله‏های‏ انگلیسی پزشکی ایرانی در پایگاه‏های وبگاه علوم (wos) و پایگاه‏ استنادی علوم جهان اسلام (isc) بوده است.روش بررسی: به روش تحلیل استنادی 12 مجله در پایگاه wos و 26 عنوان در پایگاه isc در سال‏های 2006 تا 2009 بررسی گردید. ضریب تاثیر از گزارش‏های استنادی نشریات و خود- استنادی‏ نویسنده با جستجو و مشاهده‌ی مستقیم‏ ارجاعات در هر پایگاه ‏گرد‏آوری و به کاربرگه منتقل شد. ضریب تاثیر بدون خود- استنادی محاسبه گردید. ابزار تحلیل داده‏ها نسخه‌ی 20 نرم‏افزار spss بود. برای مقایسه‌ی نرخ خود- استنادی‏‏های مجلات مشترک از آزمون wilcoxon و برای مجلات غیر مشترک از آزمون mann-whitney استفاده شد. برای تعیین همبستگی خود- استنادی با ضریب تاثیر در پایگاه wos از آزمون pearson و در پایگاه isc به سبب چولگی داده‏ها از آزمون spearman استفاده شد. آزمون مقایسه‌ی همبستگی بین دو پایگاه، تحلیل covariance بود.یافته‏ها: نرخ خود- استنادی نویسنده در دو پایگاه تفاوت معنی‏داری نداشت (05/0 < pvalue). در پایگاه wos همبستگی بین خود- استنادی و ضریب تاثیر به سطح معنی‏داری نزدیک بود (69/0=r ، 06/0=pvalue). همبستگی در پایگاه isc معنی‏دار نشد (06/0=rsp، 63/0=pvalue). بین رابطه‌ی خود- استنادی نویسنده با ضریب تاثیر در دو پایگاه تفاوت معنی‏داری وجود داشت (001/0pvalue < ).نتیجه‏گیری: تاثیر خود- استنادی نویسنده در افزایش ضریب تاثیر مجلات حوزه‌ی پزشکی در وبگاه علوم بیش‌تر است. خود- استنادی نویسندگان این حوزه باید کاهش یابد تا تاثیر واقعی مجلات علمی نمایان شود.واژه‏های کلیدی: نشریات؛ استناد؛ ضریب تاثیر مجلات؛ پایگاه‌‌های اطلاعاتی؛ پایگاه استنادی علوم جهان اسلام