رابطه‌ی میزان کاربست مولفه‌های‌ مدیریت دانش و عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: دانشگاه‌ها اصلی‌ترین موسساتی هستند که سرمـایه‌ی دانش را در نیروی کار‌ ایجـاد می‌کنند و می‌توانند اقتصاد دانش محور را حمایت کنند. این مقاله درصدد تعیین رابطه‌ی بین کاربست مولفه‌های مدیریت دانش با عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال تحصیلی 91-1390 بود.روش بررسی: روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه‌ی آماری شامل اعضای هیات علمی (643 نفر) و دانشجویان آنان (7006 نفر) در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. حجم نمونه‌ی اعضای هیات علمی 240 نفر و دانشجویان 1120 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی- طبقه‌ای متناسب با حجم انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های محقق‌ساخته‌ی کاربست‌ مولفه‌های مدیریت دانش (ایجاد، ثبت، پالایش، انتشار و کاربرد دانش) و عملکرد آموزشی بود که روایی ابزارها با استفاده از روایی صوری و محتوایی و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (87/0=r1) و (92/0=r2) محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه‌ی 18 و آزمون t، anova و رگرسیون چند متغیره صورت گرفت.یافته‌ها: بین ایجاد، پالایش، انتشار و کاربرد دانش با عملکرد آموزشی در سطح (05/0p < ) رابطه‌ی چندگانه‌ی معنی‌دار وجود داشت. همچنین ضرایب بتا بین کاربست مولفه‌های مدیریت دانش با عملکرد آموزشی از نظر آماری معنادار بود (000/0 = p). ضریب همبستگی چندگانه 269/0 و ضریب تعیین اصلاح شده 20/7 بود. بنابراین 0/27 درصد از تغییرات مربوط به واریانس عملکرد آموزشی تحت تاثیر کاربست مولفه‌های مدیریت دانش بود و بین آنها هم‌خطی وجود نداشت و بنابراین مدل رگرسیون معنی‌دار بود. بین میانگین نمرات مدیریت دانش از دیدگاه اعضای هیات علمی برحسب مشخصات دموگرافیک تفاوت معنی‌دار وجود نداشت، ولی بین عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی برحسب جنس و مرتبه‌ی علمی تفاوت معنی‌دار بود.نتیجه‌گیری: مدیریت دانش به عنوان ابزار کلیدی مدیریت قرن جدید، راهبردی سیستماتیک بوده و فرآیندهای تعریف، دستیابی، انتقال و به‌کارگیری اطلاعات و دانش توسط افراد سازمان‌های آموزشی است که موجب ایجاد نوآوری، توانایی رقابت و ارتقای بهره‌وری می‌شود و ضمن کمک به حل مشکل، تصمیم‌گیری، برنامه‌ریزی راهبردی، یادگیری پویا از زوال دارایی‌های ذهنی جلوگیری کرده به آگاهی سازمان‌های آموزشی می‌افزاید و انعطاف‌پذیری آنها را افزایش می‌دهد.واژه‌های کلیدی: مدیریت دانش؛ ارزیابی عملکرد؛ اعضای هیات علمی؛ دانشگاه‌ها