عوامل فردی موثر بر اشتراک دانش میان اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی

مقدمه: اشتراک دانش به‌عنوان یکی از موضوعات جالب و چالش برانگیز علم مدیریت در هزاره‌ی جدید است. این مقاله با هدف عوامل فردی موثر بر اشتراک دانش میان اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی کشور انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بود. جامعه‌ی آماری شامل3430 نفر هیات علمی شاغل در مراکز پژوهشی و 12428 نفر هیات علمی شاغل در دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور در سال 1391 بود که با توجه به نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای با تخصیص متناسب حداقل حجم نمونه برابر 423 نفر به‌دست آمد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط اساتید مجرب تایید گردید، با توجه به اینکه ضریب cronbach`s alpha بزرگتر از 6/0 بود، پایایی ابزار نیز مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه‌ی 15 و آزمون ضریب همبستگی pearson انجام شد.یافته‌ها: یافته‌های حاصل از پژوهش نشان داد که حدود 49 درصد اساتید نسبت به اشتراک دانش دید مثبتی داشتند. حدود 53 درصد آنها نیز تمایل زیادی به اشتراک دانش با سایر اعضای هیات علمی داشتند. 35 درصد اساتید با انگیزه‌های مختلف به اشتراک دانش با دیگر اساتید پرداختند. حدود 52 درصد نیز نقش اعتماد و تعهد را در به اشتراک‌گذاری دانش بسیار زیاد دانستند.نتیجه‌گیری: دستاوردهای این پژوهش مبنای تجربی مناسبی برای برنامه‌ریزی و اجرای ساز و کارهای اشتراک دانش را فراهم خواهد آورد.واژه‌های کلیدی: مدیریت دانش؛ هیات علمی؛ دانشگاه‌ها