کیفیت زندگی کارکنان شاغل در اورژانس‌های بیمارستانی‌ استان اصفهان در سال 1395

مقدمه: کارکنان شاغل در بخش اورژانس بیمارستان، به عنوان بزرگترین و کاملترین نهاد ارایه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی اولیه، همواره با مخاطرات و استرس های از پیش تعیین نشدهای مواجه هستند که این مشکلات گاهی می تواند مخل آرامش و بر هم زننده کیفیت مطلوب زندگی آنان باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر کیفیت زندگی کارکنان شاغل در اورژانس بیمارستانی (پزشک، پرستار و متخصص طب اورژانس) استان اصفهان در سال 1395 انجام شد.روش بررسی : این مطالعه از نو توصیفی- تحلیلی بود که به روب سرشماری و با استفاده از پرسشنامه استاندارد 26 سوالی bref-whoqol)bref-life of quality organization health world(، به بررسی و شناسایی عوامل موثر بر کیفیت زندگی 584 فرد شاغل در بخش اورژانس پرداخت. داده ها بنا اسنتفاده از آزمون های anova way one، wallis-kruskal و regression multiple مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین کیفیت زندگی در گروه پرستاران 16.25 ± 31/ 81، در گروه پزشکان 15.05 ± 85.91 و در گروه متخصصان طب اورژانس 15.76 ± 17/ 90 بود که اختلاف معنی داری بین سه گروه مشاهده شد (030/ 0 = p). عواملی همچون سن کمتر از 30 سال (010/ 0 = p)، محل کار (002/ 0 = p) و اقلیم جغرافیایی گرم( 040/ 0= p)، تاثیر معنی داری بر میانگین کیفیت زندگی کل در بین کارکنان بخش اورژانس داشت. نتیجه گیری: با توجه به کاهش سطح کیفیت زندگی پرستاران بخش اورژانس بیمارستان های اصفهان، لازم است مسوولان با شناخت عوامل تهدیدکننده و کاهش دهنده سطح کیفیت زندگی، درصدد رفع کاستی های موجود برآیند تا بدین گونه گام موثری در جهت بهبود شرایط و ارایه بهینه خدمات از سوی کارکنان بخش اورژانس و به خصوص پرستاران برداشته شود