حضور محققان ایرانی در شبکه‌های اجتماعی علمی: مطالعه موردی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان

مقدمه: شبکه‌های اجتماعی علمی با افزایش تعامل میان محققان، از طرفی باعث افزایش سرعت انتقال اطلاعات و از سوی دیگر، منجر به پویایی و شناسایی آن‌ها و تولیدات علمی‌شان می‌شود. با توجه به اهمیت حضور محققان در چنین شبکه‌هایی، هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین میزان حضور و استفاده اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان از این نوع شبکه‌ها بود.روش بررسی: در این پژوهش ‏مقطعی- توصیفی- تحلیلی، 154 عضو هیات علمی دانشگاه که از اردیبهشت تا شهریور سال 1395 در دانشگاه حضور داشتند، وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های 2c و fisher exact در نرم‌افزار spss تجزیه و تحلیل گردید.یافته‌ها: 122 نفر پرسش‌نامه را تکمیل کردند و عودت دادند. 59/8 درصد (73 نفر) اعضای هیات علمی حداقل در یکی از شبکه‌های اجتماعی علمی عضو بودند. ارتباط معنی‌داری بین عضویت در researchgate و مرتبه علمی مشاهده گردید (0/0370 = p)؛ به طوری که عضویت اعضای با مرتبه علمی مربی، کمتر از عضویت اعضای دارای مرتبه استادیاری، دانشیاری یا بالاتر بود. شایع‌ترین دلیل استفاده از شبکه‌های اجتماعی علمی، دنبال کردن فعالیت‌های سایر پژوهشگران و شایع‌ترین دلیل عدم استفاده، کمبود وقت ‏عنوان شد. همچنین، ارتباط معنی‌داری بین عدم مهارت کافی در بازیابی اطلاعات و مرتبه علمی وجود داشت (0/004= p)؛ به گونه‌ای که درصد بالایی از اعضای هیات علمی مربی (38/5 درصد) اظهار نمودند که مهارت کافی را در بازیابی اطلاعات ندارند.نتیجه‌گیری: استفاده از شبکه‌های اجتماعی علمی موجب افزایش رویت‌پذیری برون‌دادهای علمی و به دنبال آن، افزایش استناد به تولیدات علمی موسسه خواهد شد که ارتقای سطح پژوهش‌های دانشگاه را به همراه خواهد داشت.