مدل تبیین احساس شادکامی دانشجویان توسط جهت‌گیری مذهبی درونی با توجه به نقش میانجی‌گر خوش‌بینی و امیدواری

اهداف: یکی از عوامل تاثیرگذار بر شادمانی افراد جامعه، اعتقادات مذهبی است. علاوه بر جهت گیری مذهبی، عوامل دیگری نیز بر شادکامی تاثیرگذار هستند که از آن جمله می توان به خوش بینی و امیدواری اشاره کرد. هدف از پژوهش حاضر، آزمون مدل تبیین احساس شادکامی دانشجویان توسط جهت گیری مذهبی درونی با توجه به نقش میانجی گر خوش بینی و امیدواری بود.ابزار و روش ها: پژوهش حاضر، از نوع توصیفی همبستگی است که بین دانشجویان موسسه غیرانتفاعی راغب اصفهانی در شهر اصفهان در سال 1396 به تعداد 377 نفر انجام شد. این افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه شادکامی آکسفورد، مقیاس جهت گیری مذهبی آلپورت، مقیاس امید بزرگسالان (ahs) و آزمون جهت گیری زندگی (lot) بود. برای آزمون مدل، از ضریب همبستگی پیرسون، روش تحلیل مدل یابی معادلات ساختاری (sem)، با به کارگیری روش برآورد حداکثر درست نمایی (ml) و روش بوتاستراپ استفاده شد. تحلیل ها با استفاده از نرم افزارهای amos 22 و spss 18 صورت گرفت.یافته ها: بین تمام متغیرهای مدل با یکدیگر همبستگی مثبت و معنی دار وجود داشت (p>0/01). شاخص های برازش برای مدل پژوهش در دامنه مطلوبی قرار داشتند؛ بنابراین مدل حاضر با داده های تجربی هماهنگ بود. همچنین تمامی ضرایب مسیر مدل، به جز مسیر خوش بینی به شادکامی، مثبت و معنی دار بودند. علاوه بر این، تمامی اثرات غیرمستقیم مدل نیز معنی دار بودند.نتیجه گیری: جهت گیری مذهبی درونی را می توان به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار بر خوش بینی، امیدواری و شادکامی در نظر گرفت

Model of Explaining the Students' Happiness by Intrinsic Religious Orientation in Considering the Mediating Role of Optimism and Hope

Aims: One of the factors influencing the happiness of people in society is religious beliefs. In addition to religious orientation, other factors also contribute to happiness, including optimism and hope. The aim of this study was to present and test the model of explaining students' happiness by intrinsic religious orientation considering the mediating role of optimism and hope.Instruments and Methods: The present study is a descriptivecorrelational study conducted among 377 students in Isfahan in 2017. They were selected by available sampling method. The instruments of this research included Oxford Happiness Questionnaire, Allport Religion Orientation, Adult Hope Scales (AHS), and Life Orientation Test (LOT). To test the model, Pearson correlation coefficient, Structural Equation Modeling Analysis (SEM), the Maximum Likelihood Estimation (ML), and Bootstrapping method were used. The data were analyzed, using AMOS 22 and SPSS 18.Findings: There was a positive and significant correlation between all variables in the model (p<0.01). The fit indices for the research model were in a favorable range; therefore, the model was consistent with experimental data. Also, all of the model's path coefficients, except for the path of optimism to happiness, were positive and significant. In addition, all indirect effects of the model were significant.Conclusion: Intrinsic religious orientation can be considered as one of the factors influencing optimism, hope, and happiness.