مدل ساختاری سازگاری اجتماعی مذهب‌محور از طریق سبک‌های دلبستگی به خدا و سبک‌های مقابله اسلامی با میانجی‌گری عمل به باورهای مذهبی در دانشجویان

اهداف: سبک زندگی سازگارانه اجتماعی و آمیخته با اعتقادات دینی، یکی از مهم ترین مولفه های مشخص کننده سلامت به شمار می آید و لازم است افراد از مدل و الگوهای مناسبی برای ارتقای زندگی اجتماعی سالم پیروی کنند. هدف تحقیق حاضر تدوین و ارایه مدل ساختاری سازگاری اجتماعی مذهب محور از طریق سبک های دلبستگی به خدا و سبک های مقابله اسلامی با میانجی گری عمل به باورهای مذهبی در دانشجویان بود.ابزار و روش ها: پژوهش توصیفی حاضر از نوع تحلیل مسیر، در سال 1396 در بین 356 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز انجام شد که به روش نمونه گیری تصادفی خوش ه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه سازگاری اجتماعی، پرسش نامه سبک دلبستگی به خدا، پرسش نامه سبک مقابله مذهبی و پرسش نامه عمل به باورهای مذهبی بود. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و روش مدل یابی معادلات ساختاری و به وسیله نرم افزارهای amos 23 و spss 23 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بین سبک دلبستگی ایمن به خدا، سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا به خدا و سبک مقابله مثبت و منفی، سازگاری اجتماعی مذهب محور و عمل به باورهای مذهبی همبستگی معنی داری وجود داشت (p<0.01). مدل مفهومی مورد نظر، از برازندگی مطلوبی برای جامعه هدف برخوردار بود.نتیجه گیری: سبک های دلبستگی به خدا و سبک های مقابله مذهبی به صورت مستقیم و با میانجی گری عمل به باورهای مذهبی به صورت غیرمستقیم، نقش موثری در میزان سازگاری اجتماعی مذهب محور افراد ایفا می کنند.