مقایسه کیفیت زندگی، افسردگی، اضطراب، استرس و ذهن‌آگاهی در بیماران قلبی با ذکر زیاد خدا و ذکر کم خدا

اهداف: اغلب بیماران قلبی در شرایط نابسامان روحی که در نتیجه بیماری پیدا می شود، دنبال راه هایی برای کاهش درد و رنج و رسیدن به معنایی در زندگی هستند. ذکر به معنی یاد خدا، در قرآن کریم و منابع دینی مایه آرامش انسان عنوان شده است. هدف این پژوهش، مقایسه کیفیت زندگی، افسردگی، اضطراب، استرس و ذهن آگاهی در بیماران قلبی با ذکر زیاد خدا و ذکر کم خدا بود.ابزار و روش ها: جامعه آماری این تحقیق علی مقایسه ای شامل کلیه بیمارانی بود که طی سال 1396 با تشخیص مشکلات قلبی عروقی، در اردبیل خدمات درمانی دریافت کرده بودند که از بین آنها 225 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسش نامه های تحقیق را تکمیل کردند. 108 نفر از آزمودنی ها در گروه با ذکر زیاد و 117 نفر در گروه با ذکر کمتر قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی- فرم کوتاه (whoqol-bref)، فرم کوتاه پرسش نامه ذهن آگاهی فرایبورگ (fmi-sf)، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (dass-21) و مقیاس محقق ساخته ذکر بود. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار spss 22 و با روش های آماری توصیفی و تحلیل واریانس چندمتغیره و تک متغیره تحلیل شدند.یافته ها: بین سن، وضعیت تاهل و جنسیت با میزان ذکر شرکت کنندگان رابطه معنی داری وجود داشت. دو گروه مورد مقایسه در متغیرهای کیفیت زندگی، افسردگی، اضطراب، استرس و ذهن آگاهی تفاوت معنی داری داشتند (p<0/05).نتیجه گیری: ذکر به عنوان یک روش دینی با افزایش کیفیت زندگی و ذهن آگاهی و کاهش افسردگی، اضطراب و استرس همراه بیماری قلبی عروقی رابطه قوی دارد.