ارزیابی اثرات بهداشتی مواجهه با ارتعاش تمام بدن مسافرین نشسته و ایستاده در مترو تهران

مترو یکی از رایج‌ترین وسایل حمل و نقل عمومی در سراسر دنیاست. دامنه بالای ارتعاش منتقل شده به بدن مسافرین در اکثر وسایل نقلیه ممکن است سبب بروز بیماری و عوارض و اثرات بهداشتی متعددی در انسان و به ویژه سبب بروز کمر درد گردد. در این مطالعه عوارض بهداشتی احتمالی ناشی از مواجهه مسافرین مترو تهران با استفاده از روش استاندارد ایزو 2631-1 و با دستگاه ارتعاش‌سنج سه محوره اِس‌وی‌اِی‌اِن 958 هنگام فعالیت معمول روزمره خطوط مختلف مترو بررسی می‌شود. میانگین مقادیر ریشه میانگین مربعات شتاب در سه محور مختصات x، y و z به ترتیب 0/57، 0/5 و 0/4 متر بر مجذور ثانیه در وضعیت نشسته و 0/64، 0/48 و 0/39 متر بر مجذور ثانیه در وضعیت ایستاده محاسبه شد. در حالت نشسته محور غالب در 7 مورد از 11 قطار مورد بررسی محور z بود. مقادیر ریشه میانگین مربعات شتاب در وضعیت نشسته مسافرین برابر با 1/1 متر بر مجذور ثانیه و در مسافرین ایستاده برابر با 0/91 متر بر مجذور ثانیه و مقدار دوز ارتعاش میانگین در وضعیت نشسته و ایستاده عموماً در محدوده ناحیه راهنمای احتیاط بهداشتی، اِچ‌جی‌سی‌زی، و به ترتیب برابر با 6/72 و 6/48 متر بر توان 1/75 ثانیه در زمان اندازه‌گیری به‌دست آمد. عمدتاً میانگین مواجهات محاسبه شده براساس معادله 2.b استاندارد ایزو 2631 که حدود محتاطانه‌تری را در مدت زمان‌های مواجهه کوتاه‌تر تعیین می‌کند، در مدت زمان 30 دقیقه در محدوده پایین‌تر از حد پایین ناحیه راهنمای احتیاط بهداشتی و در مدت زمان 150 دقیقه در محدوده ناحیه راهنمای احتیاط بهداشتی قرار داشتند. لذا خطر بهداشتی ناشی از مواجهه محتمل است. این میزان مواجهه در افرادی که به واسطه شغل‌شان نیز در معرض ارتعاش تمام بدن قرار دارند، بسیار حایز اهمیت خواهد بود.