اثر امواج فراآوایی با بسامد دوگانه شدت پایین بر بقاء یاخته ملانوما بی16- اِف10

در این پژوهش، اثر آوادهی تک‌ بسامدی و دوگانه بسامدی بر مرگ یاخته‌های ملانوما بی‌16 اِف10 در دمای ثابت بررسی شد. 20 گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه‌های آزمون شامل پایش و بدل بودند. یک گروه تحت آوادهی 40 کیلوهرتز (شدت 0/24 2w/cm^) و 1 مگاهرتز (شدت 0/5 2w/cm^) بود و گروهی در معرض تابش همزمان دو بسامد 40 کیلوهرتز و 1 مگاهرتز قرار گرفت. هر گروه بسامدی متشکل از هفت زیرگروه بر مبنای مدت زمان آوادهی 30، 60، 120، 150، 300، 600، 1200 ثانیه‌ای است. بقاء (حیات‌پذیرگی) یاخته بوسیله شیوه ارزیابی اِم‌تی‌تی اندازه‌گیری شد. نتیجه نشان داد بقاء یاخته در بسامد 40 هرتز با زمان تابش 30 ثانیه، 96 درصد بود که مقدار آن با افزایش زمان آوادهی از 30 ثانیه به 1200 ثانیه به 6 درصد کاهش یافت. در آوادهی دو بسامدی، درصد بقاء در همه زیر گروه‌ها از 95 درصد در زمان آوادهی 30 ثانیه به 3 درصد در زمان تابش 1200 ثانیه رسید. درصد بقاء برای بسامد 1 مگاهرتز با شیب نسبی کم‌تری از پیش (از 97 درصد برای زمان آوادهی 30 ثانیه به 15 درصد برای زمان آوادهی 1200 ثانیه) حاصل شد. براساس نتایج حاصله، امواج فراصدا سبب مرگ یاخته ملانوما بی16اِف10 در دمای ثابت شد. آوادهی دوگانه بسامدی، احتمالاً به دلیل افزایش حفره‌سازی، موجب مرگ تعداد بیشتری یاخته نسبت به مرگ یاخته تحت آوادهی تک بسامدی، خصوصاً در مدت بالاتر آوادهی می‌شود.