بررسی اثر افزایش تنگی و فشار ضربانی خون بر توزیع تنش موثر در الگوی عنصر متناهی لزج‌کشسان براساس تصاویر فراصدائی شریان کاروتید

هدف این مطالعه، ارزیابی تغییر توزیع تنش موثر وارد بر پلاک با پیشروی به سمت تنگنای گلو و بررسی اثر فشار تپ (پالس) ضربانی بر تنش موثر یک الگوی عنصر متناهی لزج کشسان (ویسکوالاستیک) از شریان های کاروتید دارای تنگی کم تر و بیش تر از 50 درصد است. هندسه واقعی شریان ها با استفاده از تصاویر مقطعی متوالی فراصدائی بازسازی شد. موج دیس (شکل موج) فشار تپ وارد بر دیواره شریان ها و شبه سنج های (پارامترهای) الگوی لزج کشسان کلوین نیز هر دو از پردازش تصاویر متوالی فراصدائی با نمای طولی حاصل شدند. طبق نتایج مطالعه ی حاضر، با پیشروی به سمت تنگنای گلوی خفیف تنش موثر وارد بر پلاک کاهش یافته و پس از آن مجدداً افزایش می یابد. هر چند، در تنگی بیش تر از 50 درصد، ضخامت لایه ی میان اجزای پلاک و حفره داخلی شریان تعیین کننده روند تغییر تنش موثر وارد بر نواحی مختلف پلاک هستند. هم چنین، نتایج این مطالعه نشان دادند که صرف نظر از محل های وقوع بیشینه تنش موثر در مقاطع عرضی مختلف، بیش ترین اختلاف میان تنش های بیشینه وارد بر مقاطع عرضی مختلف در محدوده فاز سیستول قلبی رخ می دهند در حالی که در ابتدا و انتهای بخش چرخه قلبی تفاوت چندانی مشاهده نمی شود. به نظر می رسد این الگوی لزج کشسان بتواند برای ارزیابی دقیق تغییر توزیع تنش با پیشرفت تنگی های شریان سخت (آترواسکلروز) به کار رود.