|
|
حکومت و مردم در اندیشه مولانا
|
|
|
|
|
نویسنده
|
جمشیدی محمدحسین
|
منبع
|
سياست - 1390 - دوره : 41 - شماره : 2 - صفحه:69 -87
|
|
|
چکیده
|
رابطه حکومت و مردم مساله انسان است که اندیشه غالب متفکران بزرگ را به خود مشغول داشته است. مولانا محمد بلخی نیز این مساله را در سراسر آثارش مطرح ساخته و با تاکید بر ویژگی هایی چون عدالت، دانش، فضیلت و معنویت که بیانگرصلاحیت حکومت اند حکومت مطلوب را حکومت باطنی و معنوی می داند که پی آمدش حکم راندن بر دلهاست. رهبر چنین حکومتی ولی خدا (انسان کامل )است که حکمرانی اش مظهر شاهی و تدبیر اوست و نمونه عینی آن فرمانروایی پیامبر اسلام (ص) است. چنین حکومتی دارای چهار ویژگی عدالت ، معنویت ، فضیلت و تدبیر است. در نگاه مولانا رابطه حکومت و مردم در اصل نگهبانی، پرورشی و مهرورزی است نه قیمومیت و سلطه. او با توجه به تاثیر بنیادین حکومت بر مردم این رابطه رابا تشبیهاتی چون«روح و جسم » و «حوض و لوله ها» و...بیان می داردو بر مسیولیت های تساهل، تسامح، مهرورزی، عدالت، خدمتـگزاری،و...تاکید می ورزد .
|
کلیدواژه
|
مولوی ,حکومت ,حکومت معنوی ,سلطنت باطنی ,مردم ,عدالت ,انسان کامل ,فضیلت ,Molavi ,Governance ,Spiritual Government ,Inner Kingdom ,People ,Justice ,Virtue ,Perfect Man
|
آدرس
|
دانشگاه تربیت مدرس, استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس, ایران
|
پست الکترونیکی
|
jaam110a@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|