مبانی و مسایل فرانظریه سیاسی پوزیتیویستی

فرانظریه سیاسی پوزیتیویستی برپایه اصل وحدت روشی میان علوم، فروکاست موضوعات سیاسی را به طبیعی و در نتیجه مطالعه تجربی نظم های علّی حاکم بر پدیدارهای آنها را مورد تاکید قرار می‌دهد.بر این اساس، عمل سیاسی به صورت تجربی تابع نظمی علّی تلقی شده و فرانظریه پوزتیویستی معطوف به تبیین و پیش‌بینی آن در قالب ساختار قیاسی نظریه علمی و الگوی قیاسی ـ قانون شناختی است. پوزیتیویسم با تاکید بر بی‌طرفی ارزشی و ضرورت تفکیک واقعیت - ارزش، ارزش های سیاسی را فاقد معیارهای عینیّت، معناداری و علمی بودن در نظر می گیرد. بدین ترتیب، مطالعه نظم تجربی اعمال در قالب نظریه‌هایی همچون انتخاب عقلایی و کارکردگرایی سیستمی با پیش‌فرض انفعال فاعل شناسا در مقابل واقعیت و بی‌طرفی ارزشی نسبت به آن که معطوف به شناخت و کنترل ابزاری در قالب سیاستگزاری های کلان است، مورد تاکید قرار می گیرد. نتیجه اینکه، ضمن مفروض شدن پیروی اعمال سیاسی از عینیتی تجربی و همچنین ذهنی فرض شدن ارزش ها در قالب اصل بی‌طرفی ارزشی، جایگاه عینی کارگزاری اخلاقی و سیاسی در نقد، اصلاح و دگرگونی سیاسی مورد انکار قرار می‌گیرد