مشروعیت‌بخشی به جنگ علیه تروریسم در گفتمان سیاست خارجی آمریکا

پس از حادثه‌ یازدهم سپتامبر و شکل گرفتن آنچه «جنگ علیه ترور» خوانده شد، آمریکایی‌ها با حمله به افغانستان و عراق به آن پاسخ دادند. لازمه‌ مبادرت به دو جنگ در پاسخ به یک حمله‌ تروریستی، با توجه به پرهزینه بودن جنگ‌ها در ابعاد مختلف مادی، انسانی و عاطفیاحساسی، توجیه و مشروعیت‌بخشی به آنها بود. حال این مسئله مطرح می‌شود که چگونه در جهت امکان‌پذیر شدن چنین سیاست‌های پرهزینه‌ای، راهبردهای مشروعیت‌بخش به آنها شکل گرفت. این مقاله با بهره‌گیری از چارچوب نظری تحلیل گفتمان انتقادی و روش‌های تحلیل استعاره و تحلیل خصوصیات اسنادی، به تجزیه‌وتحلیل خطابه‌های دولت بوش در مورد جنگ علیه تروریسم می‌پردازد تا راهبردهای مشروعیت‌بخش به این سیاست خارجی را نشان دهد. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که مقامات آمریکایی به‌ویژه بوش در چارچوب گفتمان‌های مسلط داخلی و بین‌المللی همچون استثناگرایی و لیبرالیسم و با بهره‌برداری از خلا معنایی ایجادشده در پی این بحران، به بازنمایی جدیدی از «خود» و «دیگری» پرداختند تا به سیاست و رویه‌های این کشور در جنگ علیه تروریسم مشروعیت بخشند.

Legitimization of War on Terror in US Foreign Policy Discourse

Following the 9/11 attacks, the US, as a part of its &war on terrorism&, attacked Afghanistan and Iraq to lead what was called a campaign to liberate all the people from terrorism and direct them towards freedom and democracy. In the years that followed, thousands of people were killed, injured, and lost their homes; thousands of people tried to find refuge in other countries; and incalculable losses were incurred. Terrorism, however, was not stopped and terrorist activities spread all over the world. This costly and damaging policy with all its negative consequences was made possible by legitimizing strategies of US administration. This article seeks to analyze the legitimizing discourse of the Bush administration through metaphor and predicate analysis. The findings show how American officials and in particular President Bush, by relying on hegemonic discourses such as liberalism and American exceptionalism, constructed a new representation of the self and the other through which US practices and policies could be justified.