مدل سیاستگذاری مشارکتی چندسطحی

یکی از نارسایی‌های دموکراسی نمایندگی کاهش انگیزه شهروندان برای مشارکت سیاسی است. تحلیلگران، بازیگران و نمایندگان دولت با این مسئله دست به گریبان بوده و درصدد پاسخ به این پرسش هستند که چگونه به بهترین شکل می‌توان شهروندان را در فرایندهای تصمیم‌گیری و سیاستگذاری مشارکت داد. طبق بررسی ما اگرچه برخی تحقیقات اخیر به مسئلۀ مشارکت دموکراتیک سیاستی پرداخته‌اند، تعداد بسیار محدودی از آنها بر درک طبیعت، محرکه‌ها و روش‌های مشارکت سیاستی تاکید دارند و به بررسی خصوصیات و فضاهای نهادی که ارتباطات مشارکتی در آنها روی می‌دهند، پرداخته‌اند. به‌نظر می‌رسد تسهیل و افزایش مشارکت سیاستی مستلزم شکل جدیدی از رابطه بین دولت و جامعه است که می‌توان با وضع ترتیبات نهادی در سه سطح ماهوی، سطح رویه‌ای و سطح عملیاتی آن را حل کرد. برای تسهیل و افزایش مشارکت سیاستی در هر سه سطح دگرگونی و تحولاتی لازم است که هر کدام فلسفه، سازوکارها، ترتیبات و تفاوت‌های با هم دارند.

Multilevel model of participatory policy making

One of the shortcomings of representative democracy is reduce the incentive for citizens to political participation. Analysts, actors and government representatives to grapple with this issue and seek answers to the question, how best can the participation of citizens in decisionmaking and policymaking process. According to our survey, although some recent studies have addressed the question of democratic policy participation, very few of them understand the nature, dynamics and characteristics of participatory methods and focus on institutional spaces that have been occurring in their participatory communications. It seems that facilitate and increase policy participation requires a new form of relationship between state and society. Institutional arrangements that can be levied at three levels substantive, procedural and the operational level. To facilitate and increase policy participation at all levels changes and developments it is necessary that each philosophy, mechanisms, arrangements and differences with each other.