سیاست تنش‌زدایی روحانی در قبال آمریکا؛ اهداف و موانع

روحانی بعد از به قدرت رسیدن در سال 1392 تنش‌زدایی در سیاست خارجی به‌خصوص در ارتباط با آمریکا را سرلوحۀ امور خود قرار داد. از دیدگاه روحانی، با توجه به نیاز کشور به سرمایه‌گذاری خارجی برای حل مشکلات اقتصادی از یک طرف و تسلط ایالات متحدۀ آمریکا بر شرکت‌ها و نهادهای اقتصادی جهان از طرف دیگر ضرورت دارد که سیاست خارجی ایران به‌سمت تنش‌زدایی با آمریکا سوق داده شود. مرکز ثقل و کانون اصلی تنش‌زدایی با کشورهای غربی به‌خصوص ایالات متحدۀ آمریکا، مهم‌ترین برنامۀ راهبردی روحانی تلقی شد. پرسشی که این پژوهش درصدد پاسخ به آن است چنین است: سیاست تنش‌زدایی روحانی در قبال آمریکا با چه فرصت‌ها و موانعی مواجه است؟ فرضیۀ این تحقیق که با متدولوژی تحلیلی و تبیینی و با استفاده از کتاب‌ها و مقالات مستخرج از فصلنامه‌ها و منابع اینترنتی نگاشته شده این است: هدف روحانی از اتخاذ سیاست تنش‌زدایی ارتقای امنیت، توسعه و عادی‌سازی سیاست خارجی ایران است؛ اما این سیاست با به قدرت رسیدن ترامپ، تغییر نخبگان اجرایی در آمریکا، اتخاذ سیاست خصمانۀ این کشور در قبال جمهوری اسلامی ایران و تشدید فعالیت مخالفین تنش‌زدایی در سطوح فروملی، منطقه‌ای و بین‌المللی با چالش اساسی مواجه شده است.

Rouhani’s détente policy and Change the executive elite in America

After to acquiring power in 2013 emphasis "Détente Policy" with the United States of America of his foreign policy. Form Rouhani view is necessary Iran’s foreign policy toward detente with America lead because the country’s need for foreign investment to solve economic problems and dominate America (as a global hegemony) companies and global economic institutions. Détente was considered the most important Rouhani strategic plan as the center and focus of Western countries, especially the United States of America. This paper attempts to examine Rouhani’s foreign policy of the causes opponents and Advocates in the level infraregional and international toward US. This is the question this article: Iran’s policy of detente toward America is facing what opportunities and obstacles?The hypothesis is as follows: Rouhani’s détente with America solve the nuclear issue, sanctions, enhance the prestige and improve Iran’s image in the international system but this policy has been challenged because of distrust between political elites of the two countries and the different actors of conflicts of interest by establishing relations between Iran and America.