|
|
|
|
رابطۀ امنیت توسعه در سیاست خارجی (مطالعۀ موردی روابط ایران و شوروی (1357-1340))
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
جوادی ارجمند محمدجعفر ,دیوسالار عبدالرسول
|
|
منبع
|
سياست - 1398 - دوره : 49 - شماره : 2 - صفحه:311 -332
|
|
|
|
|
چکیده
|
پیگیری همزمان دو مطالبه امنیت و توسعه در سیاست خارجی معاصر ایران ماهیتی پارادوکسیکال دارد، به‌طوری‌که دستیابی به امنیت از فرصت‌های توسعه‌ای کاسته و تلاش برای توسعه، اقدامی برای نقض امنیت تفسیر شده است. این وضعیت به مسئلۀ بزرگ‌تری با عنوان روابط امنیتتوسعه بازمی‌گردد. برای سیاستمداران ایرانی در بسیاری از مقاطع تاریخی، تعیین رابطه میان این دو مطالبه چالشی اساسی بوده است. این مقاله با بررسی الگوهای ارتباطی میان امنیت –توسعه و شیوه‌های سیاستگذاری که متناسب با این الگوها پدید می‌آیند، تلاش دارد ضمن مطالعۀ موردی مقطعی ویژه از تاریخ سیاست خارجی ایران به این پرسش بپردازد که در این دوره چه ارتباطی میان امنیتتوسعه برقرار شده است؟ بررسی روابط ایران شوروی در سال‌های 1357-1340 این فرضیه را تقویت می‌کند که محمدرضا پهلوی از امنیتی‌سازی توسعه برای پاسخ همزمان به نیازهای امنیتی و توسعه‌ای کشور استفاده کرد. این مدل موجب برهم خوردن موازنۀ امنیت توسعه در سیاست خارجی ایران شد و با وجود برنامه‌ها و فرصت‌های عظیم برای توسعه در ایرانِ آن زمان، به‌سبب هماهنگ نبودن سیاست‌های امنیتی و توسعه‌ای در تامین هر دو این نیازها با چالش‌هایی اساسی مواجه شد.
|
|
کلیدواژه
|
امنیتی شدن توسعه، توسعه‌ای شدن امنیت، روابط روابط امنیت توسعه، ایران و شوروی (1357-1340)، موازنه امنیت توسعه
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی, گروه علوم سیاسی, ایران, دانشگاه تهران, دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
SecurityDevelopment Nexus in Foreign Policy: The Case of IranianSoviet Relations
|
|
|
|
|
Authors
|
divsallar Abdolrasol ,Javadi Arjmand Mohammad Jafar
|
|
Abstract
|
Historically the simultaneous quest for security and development in Iranian foreign policy was paradoxical in nature. Since improving security meant losing development opportunities and efforts to boost development results in security costs. This situation corresponds to bigger challenge of securitydevelopment nexus. For Iranian policy makers in various historical epochs, determining the true relations of those two concepts was an essential challenge. This article by theoretical exploration of various securitydevelopment nexus’s and further case study of IranianSoviet relations during 19611979, intents to clarify the problem of securitydevelopment nexus in a broader Iranian foreign policy. IranianSoviet relations reveals that Pahlavi Regime used the securitization of development as a model for responding to both security and development demands. The model results in a misbalance of security and development in Iranian foreign policy. The lack of coherent policy making process which could coordinate developmental tasks with security concerns, results in failure of the both policies.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|