راهبرد ایالات متحدۀ آمریکا در قبال دموکراسی‌خواهی در سوریه و بحرین؛ سردرگمی محصور یا موازنۀ راهبردی (20162011)

اغلب پژوهش‌هایی که دربارۀ راهبرد آمریکا در قبال دموکراسی‌خواهی در غرب آسیا صورت گرفته‌اند، به نوعی سردرگمی راهبردی اشاره دارند. آنها معتقدند آمریکا از طرفی در پی دموکراسی‌سازی و حمایت از حقوق بشر بوده و از دیگر‌سو بیم داشته که منافع راهبردی خود در منطقه را از دست بدهد؛ از این‌رو چنین ملاحظاتی موجب بروز کنش‌های ناسازوار از سوی این کشور شده است. اما در این مقاله، این پرسش مطرح می‌شود که مبنای راهبرد سیاست خارجی ایالات متحده در دو سوریه و بحرین در قبال روند دموکراسی‌خواهی چه بوده است؟ در پاسخ با واکاوی حوادث دو کشور سوریه و بحرین پس از سال 2011، این فرضیه طرح شده که مبنای کنش ایالات متحده مشخص و مبتنی بر موازنۀ راهبردی است. یافته‌های موید فرضیه نشان می‌دهند: حفظ موازنه با هدف جلوگیری از بر هم خوردن تعادل نیروهای منطقه‌ای راهبرد سیاست خارجی آمریکا بوده است. دموکراسی‌خواهی و حمایت از حقوق بشر در راستای راهبرد موازنه به‌کار گرفته می‌شود و در صورت تضاد بین این دو مقوله، موضوع دوم نادیده انگاشته می‌شود. در این نوشتار ضمن بهره‌گیری از رویکرد توصیفی‌‌ تحلیلی، در گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه‌ای استفاده شده است.

U.S. STRATEGY ON DEMOCRATIC TRENDS IN SYRIA AND BAHRAIN; DILEMMA OR STRATEGIC BALANCE (20112016)

The bulk of the research conducted on the American strategy in relation to transition to democracy in West Asia stressed that the country was in the strategic dilemma situation. In a sense the Obama administration has sought to democratize and protect human rights and, on the other hand, it has been afraid of losing its strategic interests in the region. Such considerations have led to incongruous actions by the country. Therefore, the purpose of this paper is to test the validity of these two hypotheses. So, the question that arises can be formulated as follows: What is US strategy in both Syria and Bahrain on democratic trends? Following the events of Syria and Bahrain after 2011, the hypothesis is that the US foreign policy is specified and could be called strategic balance. We believe maintaining a strategic balance by preventing the collapse of the balance of regional forces has been a top priority for US foreign policy. US strategy on democratic trends and protection of human rights in Syria and Bahrain are used in the context of the strategic balance in the region. And if there is a contradiction between these two categories (democracy and protection of human rights), the second issue is ignored by the United States of America.