فرهنگ منطقه‌گرایی بر مبنای چرخش سازه‌انگارانه در روابط بین‌الملل
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
منوری علی
|
|
منبع
|
سياست - 1397 - دوره : 48 - شماره : 2 - صفحه:473 -492
|
|
چکیده
|
منطقه‌گرایی از میانۀ دهۀ 1980 وارد سومین مرحلۀ تحول خود شده است. در این مرحله و با تثبیت چشم‌انداز تامل‌گرا در روابط بین‌الملل به‌تدریج دیدگاه‌های جدید نیز در تحلیل منطقه‌گرایی جدید مساهمت کردند. در این میان چرخش سازه‌انگارانه در روابط بین‌الملل و آرای الکساندر ونت در نظریۀ اجتماعی سیاست بین‌الملل در توضیح فرهنگ‌های سه‌گانۀ آنارشی الگوی مناسب برای تحلیل منطقه‌گرایی جدید است. از این منظر و با تمرکز بر مفهوم منطقه‌بودگی که درکی سازه‌انگارانه از منطقه و منطقه‌گرایی نشان می‌دهد، در این مقاله نشان خواهیم داد که چگونه تعاملات منطقه‌ای در سایۀ انگاره‌های مشترک سه نوع فرهنگِ منطقه‌گرایی هابزی، لاکی و کانتی شکل می‌گیرد. این فرهنگ‌های سه‌گانه منطبق بر سه سطح منطقه‌بودگیِ مجموعۀ منطقه‌ای، جامعۀ منطقه‌ای و جماعت منطقه‌ای هستند.
|
|
کلیدواژه
|
چرخش سازه انگارانه، روابط بین الملل، فرهنگ، منطقه گرایی
|
|
آدرس
|
دانشگاه خوارزمی, گروه روابط بین الملل, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
s.a.monavari@khu.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|