تاثیر هوش هیجانی و فرهنگ یادگیری در سازمان بر رابطه بین رفتار رهبر و آمادگی کارکنان برای تغییر

شرایط پیچیدۀ رقابت و سیطرۀ نیروهای دانشی بر عرصۀ کسب وکار، چالش عمده ای را برای رهبران سازمان های امروزی به وجود آورده است. در چنین شرایطی بهره گیری از سبک های مناسب رهبری جهت تاثیرگذاری بر آمادگی کارکنان برای تغییر و همچنین تلاش برای ارتقای فرهنگ یادگیری در سازمان راه حل مناسبی قلمداد شده است. دراین‌میان، توانائی های فردی کارکنان و به‌ویژه توانایی آنها برای درک نیاز و پذیرش ضرورت تغییر که در قالب هوش هیجانی تبلور می یابد، می تواند بر شدت تاثیرگذاری دو عامل فوق بیفزاید. ازاین منظر، تحقیق حاضر در نظر دارد تا تاثیر سبک های رهبری بر آمادگی کارکنان برای تغییر را با بهره گیری از دو متغیر میانجی: هوش هیجانی و فرهنگ یادگیری سازمانی مورد واکاوی قرار دهد. پژوهش حاضر از لحاظ هدفِ تحقیق، کاربردی و بر حسب شیوۀ گردآوردی داده ها، توصیفی از شاخۀ پیمایشی است. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیۀ کارکنان شاغل در سازمان موردمطالعه ( 320 نفر) است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برای جامعۀ محدود به تعداد  175 نفر محاسبه شد. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای بوده و پایایی پرسشنامه با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری با کاربرد نرم ‌افزار لیزرل انجام گرفت. نتایج حاکی از آن است که سبک رهبری هم به صورت مستقیم و هم از طریق متغیرهای میانجی هوش هیجانی و فرهنگ یادگیری سازمانی بر آمادگی کارکنان برای تغییر در جامعۀ هدف تاثیرگذار بوده است.