بررسی تاثیر شش آفت‌کش توصیه‌شده در مزارع برنج روی بارآوری و زنده‌مانی سن شکارگرandrallus spinidens (f.) در شرایط آزمایشگاه

سن شکارگر(f.)  andrallus spinidens یکی از مهمترین عوامل مهار زیستی لاروهای بال‌پولک‌داران در مزارع برنج شمال کشور است. برای امکان‌سنجی استفاده از این شکارگر همراه با آفت‌کش‌های توصیه‌شده علیه آفات برنج، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. اثرات شش آفت‌کش‌ مورد استفاده در مزارع برنج شمال کشور (شامل سه نوع حشره‌کش، دو نوع قارچ‌کش و یک نوع علف‌کش) با استفاده از روش تغذیه‌ای روی پوره‌های سن چهارم این شکارگر بررسی شد. آفت‌کش‌‌ها بر اساس دُز توصیه‌شده در مزرعه، تهیه شدند. برای تیمار شاهد از آب مقطر استفاده شد. به‌مدت 24 ساعت، تشتک‌های 2 میلی‌لیتری حاوی تیمارهای سموم در اختیار پوره‌ها قرار داده شد. سپس ظروف تیمارهای مختلف سموم حذف و 2 تا 3 عدد لارو سن آخر galleria mellonella همراه با آب مقطر در اختیار پوره‌ها قرار گرفت. آزمایش‌ها در شرایط آزمایشگاهی با دمای 0.5±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±70 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شدند. مرگ‌ومیر پوره‌ها و حشرات کامل به‌صورت روزانه ثبت شد. نتایج نشان داد کمترین مقدار زادآوری در مقایسه با شاهد، مربوط به حشره‌کش‌های فیپرونیل، دیازینون و مالاتیون و بیشترین مقدار آن در علف‌کش پرتیلاکلر بود. گروه‌بندی آفت‌کش‌های یادشده بر مبنای اثر کل ((e طبق توصیه iobc محاسبه شد. حشره‌کش‌های فیپرونیل، دیازینون و مالاتیون با 100% کشندگی در رده 4 (گروه زیان‌آور)، قارچ‌کش‌های ایپردیون+کاربندازیم و تری‌سیکلازول به‌ترتیب با 86.84% و 91.58% در رده 3 (نسبتاً زیان‌آور) و علف‌کش پرتیلاکلر، با 74.39% تلفات در رده 2 (کمی زیان‌آور) قرار گرفت. بنابراین در صورت تایید نتایج مزرعه‌ای، کاربرد حشره‌کش‌های مورد بررسی هنگامی که این شکارگر در شالیزارها فعال است، توصیه نمی‌شود.

Effects of six recommended pesticides in rice fields on fecundity and survival of predator Andrallus spinidens under laboratory conditions

The predatory bug, Andrallus spinidens (F.) is one of the most important biological control agents of lepidopteran pests in rice fields of Iran. An experiment was conducted to evaluate the effects of six recommendedpesticides (including 3 insecticides, 2 fungicides and 1 herbicide) on A. spinidens thorough a completely randomized design (CRD) replicated 6 times. The ingestion method was performed on the 4th–instar nymphs of the predator. Pesticides concentration were prepared based on the field recommended doses. Distilled water was used as the control. Newly emerged 4th instar nymphs provided with 2–ml of pesticides inside small containers for 24 hours. Thereafter, the survived nymphs were provided with distilled water and 2–3 last instar larvae of Galleria mellonella. The experiments were carried out under laboratory conditions at 25±0.5 °C, 70±5% RH and a photoperiod of 16:8 h (L: D). Mortality was recorded daily until the adult emergence. The results revealed that maximum reduction in fecundity of A. spinidens occurred in Fipronil, Diazinon and Malathion treatments and the minimum reduction was observed in Pretilachlor treatment compared with that of control. Based on the total effect of IOBC classification, Fipronil, Diazinon and Malathion insecticides with 100% mortality were placed in the class 4 (harmful). Similarly, E+C and Tricyclazol fungicides were grouped in class 3 (Moderately harmful) with 86.84% and 91.58% total effect, respectively. Pretilachlor herbicide, with 74.39% mortality was placed in category 2 (slightly offensive). Therefore, if field results are confirmed, studied insecticides are not suitable candidates for integrated pest management programs in rice when the predator is active.