>
Fa   |   Ar   |   En
   افزایش تولید سورفکتین در باکتری Bacillus subtilis UTB96 با استفاده از بهینه‌سازی فرایند فرمانتاسیون  
   
نویسنده کشاورزی سحر ,احمدزاده مسعود ,میرزایی سعید ,بهبودی کیوان ,بنده پور مژگان
منبع مهار زيستي در گياه پزشكي - 1396 - دوره : 5 - شماره : 2 - صفحه:13 -26
چکیده    در میان باکتری‌های زیست مهارگر، باکتری bacillus subtilis در تولید طیف وسیعی از ترکیبات ضدمیکروبی مطرح می‌باشد که از این میان، بیوسورفکتانت‌ها از جمله سورفکتین از اهمیت ویژه‌ای برخورد است. سورفکتانت‌هایی که به‏وسیلۀ میکروارگانیسم‌ها تولید می‌شوند به‌دلیل سمیّت پایین و خواص منحصر به فرد، کاربردهای متعددی دارند اما به‌دلیل هزینه بالای تولید و خالص‏سازی، تولید در بازده بالا هنوز میسر نشده است. در این تحقیق به‏منظور ارزیابی تولید سورفکتین در جدایه مذکور، شناسایی ژن تولید کننده آن (srf) و تعیین مقدار سورفکتین تولید شده به‌ترتیب از روش‌های متلاشی شدن قطره (drop collapse)، روش مولکولی واکنش زنجیره‏ای پلیمراز (pcr) و آنالیز کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (hplc) استفاده شد. بررسی مولکولی با آغازگر اختصاصی نشان داد که این جدایه دارای ژنsrf می‌باشد. برای بهینه‌سازی شرایط عملیاتی، اثر شرایط فیزیک وشیمیایی و القا کننده‌های مختلف بر میزان زیست توده و سورفکتین خام تولیدی بررسی شد. شرایط بهینه فیزیکی و شیمیایی به‌دست آمده شامل: مدّت زمان نگهداری کشت 96 ساعت، دمای 30 درجۀ سلسیوس، اسیدیته 7 و دور شیکر rpm 250 می‌باشد. از میان القاکننده‌ها که شامل منابع کربن، منابع نیتروژن و اسیدهای آمینه، بیشترین مقدار تولید سورفکتین پس از تیمار محیط کشت با گلوکز به‌مقدار 1.243 گرم بر لیتر محیط کشت می‌باشد. پس از آن تاثیر عناصر القاکننده‌ای که بیشترین تاثیر را در افزایش تولید سورفکتین داشته‌اند، به‏صورت توام بررسی شد. نتایج نشان داد بیشترین مقدار تولید سورفکتین mg/l 5.055 در حضور یون‌های آهن، منیزیم و منگنز به‏صورت توام می‌باشد. همچنین مقدار و نوع منابع غذایی تاثیر به‏سزایی در بازده تولید سورفکتین دارد. بنابر این تغییر در مقدار و ترکیب القا کننده‌ها روشی اقتصادی برای تولید تجاری این ماده محسوب می‌شود.
کلیدواژه سورفکتانت؛ فرمانتاسیون؛ ژن srf؛ کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا
آدرس دانشگاه تهران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی, گروه گیاهپزشکی, ایران, دانشگاه تهران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی, گروه گیاه پزشکی, ایران, دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان, گروه بیوتکنولوژی کشاورزی, ایران, دانشگاه تهران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی, گروه گیاه پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, دانشکده فناوریهای نوین پزشکی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved