بررسی تاثیر نوسانات نرخ ارز بر صادرات بخش کشاورزی در راستای بند دوم سیاست‌های کلی کشاورزی

در تهیه، تدوین و تصویب برنامه‌های توسعه و بودجه‌های سالیانه، این نکته مورد توجه قرار می‌گیرد که شاخص‌های کلان، باید متناسب با سیاست‌های توسعه، اهداف و الزامات چشم‌انداز، تنظیم و تعیین شود و این سیاست‌ها و هدف‌ها به‌طور کامل مراعات شود. امروزه کشوری که اقتصاد آن برمحور تک محصولی باشد در تحولات اقتصادی بیشتر، در معرض خطر قرار می‌گیرد. بند دوم سیاست‌های کشاورزی بر حمایت از صادرات محصولات کشاورزی تاکید دارد. صادرات غیرنفتی، یکی از مباحث مهم اقتصادی در کشورهای دارای نفت و به‌طور کلی بحثی است که در آن، در مورد تنوع و گسترش صادرات در مقابل صادرات تک محصولی سخن به میان می‌آید. بنابراین، اتخاذ سیاست‌هایی جهت تنوع‌بخشی و گسترش صادرات غیر نفتی با از میان برداشتن موانع و نیز راهکارهای مناسب در این زمینه در همه کشورهای در حال توسعه دارای اقتصاد تک محصولی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در این میان نرخ ارز متغیری است که چگونگی سیاست‌گذاری در زمینه آن متغیرهای کلان اقتصادی به‌ویژه رشد صادرات غیر نفتی را متاثر می‌سازد. هدف از این تحقیق بررسی اثر بی‌ثباتی نرخ ارز بر صادرات بخش کشاورزی در ایران طی دوره 1360-1390 است. مدل بکار گرفته شده الگوی خود توضیح با وقفه‌های توزیع شده (ardl) است. نتایج تحقیق رابطه معکوس میان نوسانات نرخ ارز و صادرات بخش کشاورزی را نشان می‌دهد