تجربۀ زیستۀ استانداران در مدیریت جهادی بحران جنگ تحمیلی در راستای تحقق سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی

هدف از این پژوهش به‌دست آوردن الگوی عمل استانداران در پشتیبانی از جنگ تحمیلی است. راهبرد پژوهش پدیدارشناسی، ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبۀ نیمه‌باز و مشارکت کنندگان استانداران دورۀ جنگ بودند که به‌طور هدفمند پس از ده مصاحبه به اشباع نظری رسید. داده‌ها با نرم‌افزار مکس‌کیودا و سبک کلایزی تحلیل شد. صحت نتایج با بازبینی و تایید متن مصاحبه به‌وسیلۀ مشارکت‌کنندگان و مراجعه به اسناد تاریخی تقویت شد. نتایج نشان داد ایدئولوژی بر الگوی کنشگری استانداران در جنگ اثرگذار بوده است. تامین ماشین‌آلات، تجهیزات، مهمات و تدارکات جنگ در تجربۀ زیستۀ استانداران گزارش شده است. ادارۀ آوارگان و مهاجران و جنگ‌زدگان، تدارک مالی و تامین خسارات و تخریب‌ها، امنیت نقاط بمباران و موشک‌باران ‌شده، تقویت روحیۀ رزمندگان، آموزش و اعزام نیرو، اطلاع‌رسانی به مردم و سلسله‌مراتب از تجربۀ زیستۀ استانداران در مدیریت بحران جنگ تحمیلی بوده است. تجربۀ زیستۀ ایشان بیانگر تمرکز و انسجام و یکدست کردن ساختار قدرت با استفاده از ظرفیت مردم در این دوره بوده است. جناح مذهبی توانست با وجود تحریم‌های اقتصادی خارجی، با سازمان‌دهی نیروهای مردمی و تهاجم‌های پی‌درپی به ارتش بعثی عراق و مقاومت نظامی و اقتصادی هشت‌ساله، با پذیرش قطعنامۀ سازمان ملل از سقوط انقلاب و شکست در جنگ جلوگیری کند و به جنگ تحمیلی پایان دهد.

lived experience of the governors in the jihadist management of the imposed war crisis in order to realize the general policies of the resistance economy

the aim of this study was to suggest a model of governors’ performance during the imposed war between iran and iraq. the approach is phenomenological, and the data was gathered through semi-structured interview and personal data from the participants who were involved during the war. after 10 interviews, the data was saturated, which were fed into maxqda and analyzed through collaizi method. the validity of the findings was reviewed by the participants and confirmed through reference to the historical documents. the findings showed that ideology was very effective on the agency of the governors during the war. they referred to providing machines, equipment, ammunition, and logistics of the war. some of their lived experience was managing war-damaged people and migrants, financial support and damage control, security of the bombarded areas, supporting the soldiers’ spirit, teaching and missioning the forces, informing people and the higher commanders. these lived experiences indicated a focus and coherence within the power structure benefiting from people’s support at the time. the religious body of the society could finish the war through people’s organization despite the foreign economic sanctions and constant attack from the iraqi forces. they could prevent the fall of the revolution and defeat through eight-year military and economic sanctions, accepting the united nations resolution.