چالش‌‌های حقوقی و عملیاتی کارآفرینی اجتماعی در ایران با تاکید بر خط‌ مشی و سیاست‌‌های کلان دولت

کارآفرینی اجتماعی یکی از زمینه‌‌های مهم حل مسائل اجتماعی و اقتصادی کشور است؛ با این حال، کارآفرینی اجتماعی، به‌دلیل وجود چالش‌هایی پیش‌روی آن، هنوز در ایجاد تحولات مطلوب در کشور چندان موفق نبوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی چالش‌‌های کارآفرینی اجتماعی با تمرکز ویژه بر برنامه‌‌ها و سیاست‌‌های کلان دولت و همچنین عرضۀ مجموعه‌‌ای از توصیه‌‌ها و راهبردها به دولت برای تقویت این زمینۀ کارآفرینی انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، کیفی است. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبۀ ساختاریافته است. جامعۀ آماری تحقیق را صاحبان کسب‌وکارهای اجتماعی، مدیران دولتی و خصوصی، و کارشناسان دانشگاهی تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه‌‌گیری هدفمند و با اشباع نظری، پانزده کارشناس انتخاب شد. برای تحلیل اطلاعات از روش کیفی، و کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. کدگذاری‌‌ها با نرم‌‌افزار مکس‌‌کیودا (2020) انجام شد. نتایج پژوهش و کدگذاری‌‌ها موجب شناسایی 56 مفهوم در قالب کدگذاری باز، 33 مقولۀ محوری و چالش فرعی در قالب کدگذاری محوری و 3 مقولۀ اصلی در قالب کدگذاری انتخابی شد. براساس نتایج، چالش‌‌های کارآفرینی اجتماعی در ایران شامل سه موضوع اصلی است: 1. چالش‌‌های سیاست‌‌گذاری و جنبه‌‌های حقوقی/ دولتی؛ 2. چالش‌‌های آگاهی اجتماعی، اقتصادی، آموزشی و فرهنگی؛ 3. چالش‌‌های پشتیبانی نهادی و عملیاتی. با توجه به این چالش‌‌ها، مجموعه‌‌ای از نُه راهبرد و توصیه به دولت و نهادهای نظارتی کشور بیان شده است. اصالت و نوآوری پژوهش در شناسایی چالش‌‌های سیاستی، قانونی، حقوقی و عملیاتیِ کشور است و به دولت و نهادهای نظارتی کشور توصیه‌‌های عملی برای غلبه بر این چالش‌ها بیان می‌کند.

legal and operational challenges of social entrepreneurship in iran with emphasis on the government’s macro policies and strategies

social entrepreneurship represents a vital approach for tackling the country’s social and economic challenges. however, despite its potential, social entrepreneurship in iran has not yet made the desired impact due to a range of persistent challenges. this study examines the challenges facing social entrepreneurship, with a special focus on governmental programs and macro-level policies, and offers recommendations and strategies for the government to strengthen this field. applied in purpose and qualitative in method, this research used structured interviews as the primary data collection tool. the study sample comprised social business owners, public and private sector managers, and academic experts, with fifteen participants selected through purposeful sampling until theoretical saturation was reached. qualitative data analysis was conducted using open, axial, and selective coding, facilitated by maxqda (2020) software. results from the coding process identified 56 concepts in open coding, 33 core categories and sub-challenges in axial coding, and 3 main themes in selective coding. findings indicate that the challenges of social entrepreneurship in iran can be categorized into three primary areas: 1. policy, legal, and governmental challenges; 2. challenges related to social, economic, educational, and cultural awareness; and 3. institutional and operational support challenges. in response to these findings, nine strategic recommendations were proposed for the government and regulatory institutions. this study’s originality lies in identifying critical policy, legal, and operational challenges within iran, offering practical recommendations to the government and regulatory institutions for addressing these barriers.