بررسی آثار سیاست‌‌های توسعۀ‌‌ فناوری‌‌های نوین و هوش مصنوعی در گسترش راهبردهای سیاسی کلان با رویکرد سیاست‌‌های کلی نظام

توسعۀ فناوری‌های نوین پیشران قدرتمند در تحولات دیپلماتیک و روابط سیاسی آیندۀ جهان است. از آنجا که فناوری‌‌های نوین علوم اجتماعی و علوم سیاسی را به‌طور عام و روابط بین‌‌الملل را به‌طور خاص تحت تاثیر قرار داده است، در این مقاله به مطالعۀ این فناوری‌ها در جهت گسترش راهبردهای سیاسی کلان با رویکرد سیاست‌‌های کلی نظام پرداخته شد. جامعۀ آماری پژوهش استادان و متخصصانی بودند که در حوزۀ فناوری‌های نوین و هوش مصنوعی مدرک دکترای تخصصی داشتند. نمونه‌گیری تا اشباع نظری انجام شد و تعداد دوازده نفر نمونه به‌شکل هدفمند انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‌‌های تحقیق منابع و اسناد کتابخا‌نه‌ایِ مرتبط با موضوع پژوهش و پرسش‌نامۀ بسته در مقیاس لیکرت بوده است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است. پرسش‌های تحقیق عبارت است از: سیاست‌‌های توسعۀ فناوری چه نقشی در گسترش راهبردهای کلان سیاسی دارد؟ چگونه می‌‌توان از این فناوری‌‌های برتر در جهت تحکیم پایه‌‌های سیاسی نظام و روابط دیپلماتیک بهره گرفت؟ یافته‌‌های تحقیق نشان می‌دهد سرمایه‌‌گذاری کلان کشورهای توسعه‌یافته در فناوری‌‌های نوین سبب دستیابی به مزیت رقابتی در حوزۀ سیاست‌‌های کلان، در مقایسه با سایر کشورهای درحال‌توسعه، شده و در پی آن وضع اقتصادی و توسعه و تحقیق در این کشورها بهبود یافته است. بنابراین توجه به فناوری‌‌های نوین در عرصه‌‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی به قدرت برتر نظام جمهوری اسلامی ایران در سطح منطقه و جهان کمک شایانی خواهد کرد.

examining the impact of new technology and artificial intelligence development policies on the expansion of macro-political strategies with a focus on general policies

the advancement of emerging technologies stands as a pivotal force in shaping future diplomatic trends and global political landscapes. given the extensive influence of these technologies on social and political sciences—and on international relations in particular—this study investigates their role in advancing strategic political objectives in alignment with the iran’s general policy frameworks. the study surveyed a group of phd level professors and specialists in new technologies and artificial intelligence, employing purposeful sampling until theoretical saturation was reached, resulting in twelve participants. data were gathered through comprehensive library research, relevant documentation, and a structured likert-scale questionnaire. using a descriptive-analytical approach, this research addresses key questions: how do technology development policies influence the expansion of strategic political frameworks? in what ways can these advanced technologies reinforce the political foundations and diplomatic relations of the system? the study’s findings indicate that substantial investments by developed nations in new technologies have facilitated a competitive advantage in macro-policy domains, enhancing economic conditions and driving research and development. thus, emphasizing new technologies within political, economic, and social arenas can significantly strengthen the islamic republic of iran’s influence at both regional and global levels.