توسعه راهبرد مشارکت های دولتی-خصوصی؛ در راستای سیاست های کلی نظام سلامت

محبوبیت «مشارکت های دولتی-خصوصی» برای توسعه خدمات و زیرساختهای عمومی از دهه 1990 رو به افزایش بوده و در این مقطع، تفکر بخش خصوصی و معیارهای بازار محور، برای تامین و ارائه محصولات و خدمات دولتی اعمال گردیده اند. این مشارکتها در حوزه بهداشت و درمان هم عنوان شده اند؛ حوزه ای که ویژگیها و حساسیتهای خاص خود را دارد. در این میان هواداران مشارکت، مزایای متعددی برای آن بر می شمرند؛ در حالی که مخالفان ادعا می‌کنند آنها با هزینه بالایی بدست می‌آیند. لذا این سوال برای ما مطرح می شود که چگونه این مشارکتها می توانند برای حوزه سلامت و آن هم در کشورهای درحال توسعه، با توجه به نیازهای روز افزون، کارآمد باشند. این مقاله ضمن مرور مبانی نظری موضوع در «مدیریت دولتی نوین»؛ بستر پذیرش و انگیزه ها، همچنین عوامل موفقیت و از سوی دیگر چالشهای بکارگیری آنها را با نگاه ویژه به کشورهای درحال توسعه مورد نظر و تحلیل قرار داده و با بررسی دیدگاههای موافق و مخالف و استفاده از شواهد و انتقاداتی که بعد از سالهای طولانی از اجرای سیاست مشارکتی در پاره ای از کشورها در حال نمود است، چارچوبی محتاطانه و آگاهانه در جهت پذیرش و اجرای این استراتژی، برای رسیدن به عملکردی رضایتبخش، ارایه می دهد که با تاکید بر رعایت ارزشهای کارایی، نمایندگی و عدالت در ارایه خدمات دولتی؛ در راستای سیاستهای کلی نظام سلامت کشورمان قرار دارد.

Development of publicprivate partnerships strategy; in line with the general policies of the health system

The popularity of publicprivate partnerships to develop public services and infrastructure since the 1990s is increasing. At this point, privatesector thinking and marketbased criteria were applied to provide public goods and services. Publicprivate partnerships have been also introduced in the field of health, which has specific characteristics and sensitivities. While partnership supporters believe the mechanism has several benefits, its opponents claim that there are limited benefits and they come at a high cost. According to the growing needs, we wonder how these kinds of partnerships could be effective in setting health sector development strategies; especially in developing countries. In the current study, besides reviewing the theoretical foundations of the subject in “New public management”; we analyze the context, motivations, and success factors, as well as, challenges of applying them, especially in developing countries. Moreover, by investigating the advocates and opponents’ point of view, the evidence and also the criticisms which have been obtained after years of implementing participatory policy in several countries, we come to a cautious and conscious framework to adopt and implement the PPP strategy, to have satisfactory performance. Also with an emphasis on respect for the values of efficiency, representation, and justice in the delivery of public services; it is in line with the general policies of our country’s health system.