ارزیابی رابطه بین مخارج آموزش، بهداشت، نفرین منابع و فقر در ایران

در قرن بیستم شکست بازار در تخصیص بهینه و زایش فقر در بازار رقابت کامل، به شکل گیری تفکر دولت های رفاه با گرایش های سوسیالیستی در مبارزه با فقر، به ویژه فقر مطلق، با استفاده از تخصیص های دولتی منجر شد. اعطای جایزه نوبل 2015 به دیتون نشان های از این تغییر ابزار تخصیص، از بازار به دولت در مبارزه با فقر بود. هدف این مقاله ارزیابی تاثیرات مخارج آموزش و پرورش و مخارج بهداشتی دولت بر فقر در ایران است. هدف دیگر پژوهش، ارزیابی فرضیه نفرین منابع از منظر نحوه تاثیرگذاری درآمدهای نفتی بر فقر در ایران است. بدین منظور با مدل سازی عوامل موثر بر فقر و به کارگیری روش مارکوف سوئیچینگ، فرضیه های پژوهش در بازه زمانی 1393 - 1364 آزموده شد. نتایج حاصل از برآورد مدل های پژوهش نشان داده است افزایش نسبت مخارج آموزش و پرورش دولت به کل مخارج دولت تاثیر منفی و معنی داری بر شاخص فقر مطلق داشته است. در حالی که نسبت مخارج بهداشتی دولت به کل مخارج دولت، نتوانسته به کاهش فقر کمک کند. همچنین ارزیابی فرضیه نفرین منابع بر فقر نشان داده است که نسبت درآمدهای نفتی به تولید ناخالص داخلی، تاثیری غیرخطی و آستان های بر شاخص فقر مطلق داشته است. به عبارت دیگر تا زمانی که نسبت درآمدهای نفتی به تولید ناخالص داخلی کمتر از 13 درصد باشد، افزایش سهم درآمدهای نفتی در تولید ناخالص داخلی توانسته است موجب کاهش فقر شود، اما پس از افزایش سهم درآمدهای نفتی در اقتصاد و عبور از حد آستانه 13 درصد، افزایش سهم درآمدهای نفتی در تولید ناخالص داخلی موجب افزایش فقر شده است.

The impact of government spending on education and health and human capital on urban poverty in Iran

In recent decades the public face of poverty alternative hidden face of Iran’s economy. The growthoriented government in Iran, as the richest decision maker, sees the fight against poverty as its most important socioeconomic objective. Government spending is the most important means for achieving intermediate goals such as improving education, health, and economic growth for tackling poverty. Among the different levels of poverty, what is more important in developing countries is absolute poverty. The purpose of this paper is to assess the effect of government spending and human capital on urban poverty in Iran. For this purpose, by analyzing the factors affecting poverty and applying the Markov switching method, the research hypotheses were tested during the period 19852014. The results show that urban poverty has two high and low poverty regimes. The probability of staying in a low poverty regime is higher than the probability of staying in high poverty regime. Also, the results show that human capital and the ratio of education expenditures to total government expenditures have had a significant negative effect on the absolute urban poverty index. Based on the results of the study, it is suggested that the share of government education expenditures be increased to reduce urban poverty.