تحلیلی بر روند پارادایم توسعه‌یافتگی و تاثیر آن بر همگرایی ملی در ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
بهرامی پاوه رحمت الله
|
|
منبع
|
سياست هاي راهبردي و كلان - 1397 - دوره : 6 - شماره : 3 - صفحه:478 -497
|
|
چکیده
|
هدف توسعه، بهبود زندگی و توزیع عادلانه منابع است. توازن‌نداشتن توسعه در میان مناطق موجب شکاف و تشدید نابرابری منطقه‌ای و فضایی و مانعی در مسیر توسعه ملی محسوب می‌شود. با اعتقاد به اینکه توسعه متوازن می‌تواند همگرایی را در جامعه چند‌قومیتی تحکیم بخشد، این مقاله به تبیین رابطه توسعه‌یافتگی و همگرایی ملی در فضای جغرافیایی ایران بر اساس برنامه‌های توسعه اقتصادی‌اجتماعی کشور در چند سال اخیر می‌پردازد. این تحقیق توصیفی‌تحلیلی است و با استفاده روش تاپسیس خطی بررسی شده است که 14متغیر در ابعاد جغرافیایی، زیربنایی، اقتصادی و اجتماعی دارد. یافته‌ها نشان داد شکاف توسعه در ایران در چند دهه اخیر رو به افزایش بوده است. نتایج نشان داد ارتباط مستقیمی بین توسعه‌یافتگی با تفاوت فرهنگی در ایران وجود دارد. نگرش‌های توسعه بیش از آنکه کاربردی توام با برنامه‌ریزی داشته باشند، متاثر از شرایط سیاسی‌امنیتی است؛ بنابراین آنچه همگرایی ملی را تحکیم می‌بخشد رویکرد سیستمی به توسعه است. استفاده از توان‌های محیطی با اعتلای اقتصاد ملی و مشارکت اقوام میسر می‌شود.
|
|
کلیدواژه
|
پارادایم، توسعه‌یافتگی، اقوام، همگرایی، ایران
|
|
آدرس
|
دانشگاه پیام نور, گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
r_b1342@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|