بررسی معیارهای محوطه‌سازی بیرونی در طراحی و ساخت اماکن ورزشی شهری

چکیدههدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی معیارهای مهم محوطه‌سازی بیرونی در طراحی و ساخت اماکن و فضاهای ورزشی شهری، از دیدگاه استادان شهرسازی (گرایش طراحی شهری) سراسر کشور است.روش‌شناسی: روش پژوهش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی و از نوع زمینه‌یابی است که جمع‌آوری اطلاعات آن به صورت میدانی بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه اعضای هییت علمی دانشگاه‌های دولتی سراسر کشور در رشته شهرسازی (گرایش طراحی شهری) با مرتبه علمی استادیار و بالاتر به تعداد 37 نفر بود که از این میان بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان مجموعا 33 استاد به‌صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته بود که پس از تایید روایی، پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ به میزان 83%، به دست آمد و با توزیع آن در میان نمونه‌های پژوهش به صورت ارسال به پست الکترونیکی استادان، داده‌ها جمع‌آوری شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری توصیفی مانند فراوانی، حداقل، حداکثر، میانگین و انحراف استاندارد و در آمار استنباطی از آزمون‌های کلموگراف اسمیرنوف و t تک نمونه ای استفاده شد.یافته‌ها: نتایج به‌دست آمده از تجزیه و تحلیل یافته‌ها نشان می‌دهد که از دیدگاه استادان شهرسازی (گرایش طراحی شهری) سراسر کشور، تمامی شاخص‌های محوطه‌سازی بیرونی مورد بررسی در این پژوهش که شامل ابعاد کالبدی، اجتماعی، فعالیتی و معنایی است، در محوطه‌سازی بیرونی اماکن و فضاهای ورزشی شهری مهم و تاثیر گذارند.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که اگرچه دیدگاه‌های ارایه شده در زمینه این موضوع در بسیاری از موارد واجد جنبه‌هایی مشترک بوده‌اند، اما با تثبیت اهمیت نقش‌های کالبدی، اجتماعی، فعالیتی و معنایی محوطه‌های بیرونی اماکن و فضاهای ورزشی (در قالب یک نوع فضای عمومی)، تاکید بسیار بر رویکردهای تامین امنیت، ایجاد فضاهای مناسب و کافی، امکان انجام فعالیت‌های متنوع و ایجاد سرزندگی و مفرح بودن در این‌گونه فضاهاست.واژه‌های کلیدی: محوطه‌سازی بیرونی، فضاهای عمومی، طراحی شهری، اماکن و فضاهای ورزشی.