طراحی مدل برابری جنسیتی در ورزش ایران(با تاکید بر ورزش قهرمانی و حرفه‌ای)

هدف: هدف از انجام این پژوهش، طراحی مدل برابری جنسیتی در ورزش ایران (با تاکید بر ورزش قهرمانی و حرفه ای) بود. روش‌شناسی: روش تحقیق حاضر از نوع کیفی با رویکرد گراندد تئوری (نظریه داده بنیاد) بود.گردآوری داده‌ها از طریق بررسی مبانی نظری و پیشینه های تحقیق و مصاحبه نیمه ساختاریافته با 11 خبره آگاه به موضوع انجام گرفت. جامعه آماری شامل اعضای هیات علمی علوم ورزشی و جامعه شناسی، ورزشکاران و مربیان زن فعال در سطوح قهرمانی و حرفه ای، مدیران وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک، فدراسیون های ورزشی و هیات های ورزشی استانی و شهرستانی بود. نمونه‌گیری به صورت نظری انجام و پس از 11 مصاحبه، اشباع نظری حاصل و چارچوب مدل شکل گرفت. روایی این پژوهش توسط محقق و مصاحبه شوندگان مورد بررسی و تایید قرار گرفت. به منظور سنجش کیفیت کدگذاری انجام شده نیز از روش توافق بین دو کدگذار بر اساس ضریب کاپای کوهن (0.79) استفاده شد. تحلیل داده ‌ها با استفاده از سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. یافته‌ها: در بخش شرایط علی 3 مقوله محوری (عدالت و برابری، جنبش های تساوی طلبانه، تحولات بنیادین فکری)، شرایط زمینه ای 4 مقوله محوری (رویکردهای تنظیمی، رویکردهای  شناختی، رویکردهای هنجاری، رویکردهای ارزشی)، شرایط مداخله گر 6 مقوله محوری (بی عدالتی و تبعیض، ایستایی دینی، جنسیت زدگی، ساختارهای معیوب حاکمیتی، ایستارهای تاریخی و سنتی، در حاشیه بودن)، راهبردها 4 مقوله محوری (راهبردهای ساختاری، راهبردهای سازمانی، راهبردهای حمایتی، راهبردهای اجرایی) و در بخش پیامدها نیز 3 مقوله محوری (پیامدهای فردی، پیامدهای سازمانی، پیامدهای فرهنگی   اجتماعی)،  استخراج گردید. نتیجه‌گیری: نگاه جنسیتی با رعایت عدالت محوری می بایست از ورزش حذف گردد و باور و اعتقاد قلبی به توانمند بودن زنان در ورزش نهادینه گردد. در همین راستا حاکمیت، سیاست، قوانین و مقررات، دین و مذهب، سیستم های مدیریتی و آموزشی و رسانه می توانند زمینه ساز این امر باشند. همچنین بهره مندی از نفوذ نهادهای سیاسی و دینی، حمایت نهادهای بین المللی، افزایش منابع مالی و مبارزات مدنی نیز همگی از جمله راهبردهای مناسب برای تحقق برابری جنسیتی در ورزش ایران به شمار می روند.

designing a gender equality model in iranian sports (with emphasis on championship and professional sports )

objective: the purpose of this study was to design a model of gender equality in iranian sports (with emphasis on championship and professional sports).methodology: the present research method was qualitative with grounded theory approach. data collection was done by reviewing the theoretical foundations and research backgrounds and semi-structured interviews. the statistical population included faculty members of sports science and sociology, female athletes and coaches active at the championship and professional levels, directors of the ministry of sports and youth, the national olympic committee, sports federations, and provincial and city sports delegations. sampling was performed theoretically and after 11 interviews, the resulting theoretical saturation and model framework were formed. the validity of this study was by the researcher and the interviewees and quality of the coding, the agreement method between the two coders based on cohen's kappa coefficient (0.79) reviewed and confirmed. data analysis was performed using three steps of open, axial and selective coding.results: in the causal conditions section, 3 central categories (justice and equality, egalitarian movements, fundamental intellectual developments), background conditions, 4 central categories (regulatory approaches, cognitive approaches, normative approaches, value approaches), interventionist conditions, 6 categories axis (injustice and discrimination, religious stagnation, sexism, flawed governance structures, historical and traditional stances, marginalization), strategies 4 central categories (structural strategies, organizational strategies, support strategies, executive strategies), and in the consequences section 3 the central category (individual consequences, organizational consequences, socio-cultural consequences) was extracted.conclusion: gender perspective should be removed from sports with respect to central justice and the belief in the ability of women in sports should be institutionalized. in this regard, benefiting from the influence of political and religious institutions, supporting international institutions, increasing financial resources and civil struggles are all among the appropriate strategies for achieving gender equality in sports.