طراحی مدل سیستم توسعه استعداد‌ ورزشی در ایران

هدف: هدف تحقیق حاضر طراحی مدل سیستم توسعه استعداد ورزشی در ایران بود.روش‌شناسی: در این پژوهش از روش تحقیق کیفی و مبتنی بر تئوری داده بنیاد استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات از نمونه‌گیری گلوله‌‌برفی و مصاحبه ‌های نیمه ساختاریافته با 16 نفر از نخبگان آگاه به موضوع استفاده شد. داده‌های به دست آمده، به روش کدگذاری نظریه مبنایی با رویکرد ساخت‌گرا که توسط چارمز (2006) معرفی شده است، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به این ترتیب کدگذاری در دو مرحله کدگذاری اولیه و متمرکز انجام شد. سپس از کدگذاری نظری برای فرم بخشیدن به کدهای متمرکز استفاده شد. بازرسی ادواری اطلاعات و کدهای به دست آمده به جهت اطمینان از صحت آن‌ها توسط محقق انجام گرفت.یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد مدل سیستم توسعه استعداد ورزشی در ایران دارای چهار بخش ورودی (منابع انسانی متخصص، منابع مالی و منابع زیرساختی)، پردازش (چهار فرآیند شامل مدیریت استعداد، رقابت، آموزش، رویکرد علمی و سه دسته الزامات شامل حمایت استعداد، ساختار کارآمد، هماهنگی و ارتباطات نهادی)، خروجی (کسب موفقیت‌های ملی و بین‌المللی، توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای، کسب نتایج مالی و تشکیل خزانه استعداد) و بازخور (نظام کنترل و ارزیابی) می‌باشد.نتیجه‌گیری: برای پیاده‌سازی سیستم توسعه استعداد در ورزش کشور 15 فاکتور کلیدی در قالب چهار حلقه سیستم باید مورد نظر قرار گیرد. درک اهمیت هریک از این حلقه‌ها تا حدی مهم است که با ایجاد کوچکترین مشکل در هر یک از آن‌ها، حلقه‌های دیگر هم دچار مشکل خواهد شد.