طراحی الگوی توسعه ورزش همگانی در استان هرمزگان

هدف: هدف این پژوهش مدلسازی عوامل و رویه‌های توسعه ورزش همگانی در استان هرمزگان بود. روش شناسی: روش تحقیق از نوع تحلیلی پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد صاحب نظر در زمینه توسعه ورزش همگانی (مدرسان، مدیران، کارشناسان و مربیان) در استان هرمزگان می‌باشد. نمونه‌ آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدلسازی (241 نفر) انتخاب و نظرخواهی شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق‌ساخته براساس مطالعه نظری (کتابخانه ای) و تجربی (مصاحبه) شامل ایعاد اصلی محیطی، مدیریتی، منابع و رفتاری (66 گویه) بود. روایی صوری و محتوایی توسط متخصصان (15 نفر)، پایایی توسط آلفای کرونباخ (0.94) و روایی سازه توسط تحلیل عامل تاییدی (برازش مطلوب) تایید شد. جهت تحلیل یافته ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری (amos20) استفاده شد. یافته‌ها: تحلیل عاملی الگوی پژوهش نشان داد که ساخت نظری تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار است. تحلیل مسیر ابعاد توسعه ورزش همگانی استان نشان داد عامل محیطی بر عوامل مدیریت، منابع و رفتاری به ترتیب با ضرایب 0.90، 0.56 و 0.45 تاثیر گذار است. همچنین عامل مدیریت بر عامل های رفتاری و منابع به ترتیب با ضرایب 0.97 و 0.91 و  عامل منابع با ضریب 0.66 بر سطح رفتاری اثرگذارند. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش می توان گفت که همگانی شدن ورزش در استان هرمزگان براساس چارچوب حمایت عوامل محیطی، مداخله مثبت عوامل مدیریتی، بسترسازی منابع و نهایتا از طریق عوامل رفتاری صورت می پذیرد. بنابراین ضرورت دارد خط مشی های توسعه ورزش همگانی در این استان مبتنی بر الگو شناسایی و تحلیل شده باشد.