ارتباط انگیزه مشارکت ورزشی، نشاط و شادابی با پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان پسر دوره متوسطه اول شهرستان بناب

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط بین انگیزه مشارکت ورزشی، نشاط و شادابی با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه اول شهرستان بناب انجام گرفت. این پژوهش بر حسب هدف، کاربردی است و بر اساس روش، توصیفی همبستگی است که به‌صورت پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش، تمام دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه اول شهرستان بناب بودند که 2730 نفر هستند. بر اساس جدول مورگان تعداد 338 نفر به‌عنوان نمونه پژوهش و به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. در این پژوهش، سه پرسش‌نامه انگیزه مشارکت ورزشی، نشاط و شادی و پیشرفت تحصیلی با تایید روایی و پایایی و از آزمون کلموگروف اسمیرنف و رگرسیون با استفاده از نرم‌افزار spss استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی معنا‌داری بین انگیزه مشارکت ورزشی با شادی و نشاط وجود دارد (0/01=p، 0/66=r) و بین مولفه‌های انگیزه مشارکت ورزشی، همچون موفقیت، گروه‌گرایی، تخلیه انرژی، بهبود مهارت، دوست‌یابی، تفریح و سرگرمی هم با شادی و نشاط رابطه معنا‌داری وجود دارد؛ اما آمادگی و نیز عوامل موقعیتی، تاثیر معنا‌داری بر شادی و نشاط دانش‏آموزان نداشتند ولی بین شادی و نشاط دانش‌آموزان و پیشرفت تحصیلی آنها ارتباط معنا‌داری وجود دارد(0/01=p، 0/52=r). در نهایت، اینکه مشارکت ورزشی با ضریب 52درصد توانایی پیش‌بینی شادی و نشاط دانش‌آموزان را دارد و شادی و نشاط نیز با ضریب 39درصد توانایی پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان را دارد. بنابراین، پیشنهاد می‌شود مسئولان ورزش مدارس، زمینه‌های مناسب را برای فعالیت‌های ورزشی ایجاد کنند تا در کنار آن، موجبات شادی و نشاط، پیشرفت تحصیلی و موفقیت درسی دانش‌آموزان را فراهم آورند.