نقش میانجی‏ خودکارآمدی در رابطه بین محیط ادراک‌شده و حمایت اجتماعی با مشارکت در فعالیت بدنی دانشجویان

هدف از این پژوهش، بررسی نقش میانجی‏ خودکارآمدی در رابطه بین محیط ادراک‌شده و حمایت اجتماعی با مشارکت در فعالیت بدنی دانشجویانبود. روش پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات تهران تشکیل دادند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعیین (283= n) و دانشجویان به ‌صورت تصادفی ـ طبقه‌ای گزینش شدند.جمع‏ آوری داده ‏ها از طریق پرسشنامه‏ های اطلاعات فردی، مشارکت در فعالیت‏بدنی، محیط ادراک‌شده، حمایت اجتماعی و خودکارآمدی به ترتیب با ضریب آلفای کرونباخ 83/0، 83/0، 80/0 و 86/0 انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. در تجزیه داده ‏ها از نرم‏ افزار اس.پی.اس.اس و پی.ال.اس استفاده شد.نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین محیط ادراک‌شده، حمایت اجتماعی و خودکارآمدی با مشارکت در فعالیت بدنی وجود دارد. الگوی پژوهش از برازش لازم برخوردار بود و خودکارآمدی نقش میانجی‏ در رابطه بین محیط ادراک‌شده و حمایت اجتماعی با مشارکت در فعالیت بدنی ایفا کرد. با توجه به نتایج پژوهش، این متغیرها از جمله عواملی بودند که توانستند مشارکت دانشجویان را در فعالیت بدنی افزایش دهند. بنابراین با توجه به یافته‏ های پژوهش پیشنهاد می‏شود شرایط محیطی مساعد هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی، حمایت عاطفی، حمایت ابزاری، حمایت اطلاعاتی و حمایت ارزیابی فراهم آید تا بدین طریق بتوان میزان مشارکت دانشجویان را در فعالیت‏ های بدنی افزایش داد.

The role of selfefficacy as a mediator between perceived environment and social support with physical activity participation among students

The aim of this study was to investigate the role of selfefficacy as a mediator between perceived environment and social support with physical activity among students. The research method is analytical – descriptive and the type of the survey was based on the structural equation modeling. The population of the study was students of Islamic Azad University, Science and Research Branch of Tehran. Sample size was determined based on Morgan table (n=283) and students were selected by classified random method. Collection data conducted through personal information, physical activity participation, perceived environment, social support and selfefficacy questionnaires with Cronbach's alpha coefficient 0.83, 0.83, 0.80 and 0.86 respectively. For data analysis, Pearson correlation coefficient and structural equation modeling were used. Data analysis was conducted using SPSS and PLS software. The results showed a positive and significant relationship between perceived environment, social support and selfefficiency with physical activity participation. Research model was fit. Selfefficacy was moderated the relation between perceived environment and social support with physical activity participation. These variables were factors that have the potential to positively increase the participation physical activity behavior of students. Therefore, based on the findings of the research, it is suggested to provide an appropriate context qualitatively and quantitatively, emotional, instrumental, informational and evaluative support so that the students' participation in physical activity would be increased.