تحلیل و مدل سازی روابط رفتار رهبران همسطح با انسجام، کارآمدی تیمی و موفقیت ادراک شده تیم‌های بسکتبال دانشجویی

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط بین رفتار رهبران همسطح با پویایی‌های تیمی و موفقیت ادراک شده تیم های بسکتبال دانشجویان بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه ورزشکاران 28 تیم بسکتبال پسران و دختران (336 = n) شرکت کننده در یازدهمین المپیاد فرهنگی- ورزشی بودند که 200 پرسشنامه برگشت داده شد و به عنوان نمونه مورد تحلیل قرار گرفت. برای گردآوری داده‌ها پس از تعیین روایی و پایایی، از پرسشنامه‌های استاندارد چند عاملی رهبر، محیط گروهی، کارآمدی تیمی و موفقیت ادراک شده تیم استفاده گردید. نتایج حاکی از آن است که رهبری تحول گرا بر کارآمدی و انسجام تیمی تاثیر مثبت و معنی‌دار دارد اما بر موفقیت ادراک شده تاثیر معنی‌داری را نشان نداد، همچنین تاثیر رهبری عمل‌گرا و عدم مداخله بر هر سه متغیر درون‌زا (کارآمدی تیمی، انسجام تیمی و موفقیت ادراک شده تیم) غیر‌‌معنی‌دار می باشد. در قسمت اثر کل مشخص شد بیشترین تاثیر بر موفقیت ادراک شده مربوط به سبک رهبری تحول‌گرا می‌باشد. ضریب تعیین متغیرهای درون زا نشان داد 31% از واریانس میزان موفقیت ادراک شده توسط متغیرهای سبک رهبری تحول‌گرا، انسجام و کارآمدی تیمی، 14% از واریانس انسجام و 07% از واریانس کارآمدی تیمی توسط سبک رهبری تحول‌گرا در بین ورزشکاران تبیین شده است. کلیه شاخص‌های برازش مدل نیز نشان‌ از برازش مطلوب مدل دارند.